Φάνης Μουρατίδης: Το Maestro, ο ρόλος του κακού πατέρα και η ομοφυλοφιλία
Φάνης Μουρατίδης: Ο ηθοποιός μίλησε στον Γρηγόρη Αρναούτογλου μεταξύ άλλων και για τον ρόλο και τη συμμετοχή του στη σειρά «Maestro», αποκάλυψε πώς αντιμετωπίζει μετά από χρόνια τον ρόλο του «κακού», που υποδύεται.
«Ήταν ένα θείο δώρο το Maestro. Ήμασταν σίγουροι ότι θα ήταν μια ωραία δουλειά αλλά δεν περιμέναμε ότι θα έχει αυτή την ισχυρή δυναμική. Στους Παξούς που υπήρχαν αρκετοί από το εξωτερικό, μας μιλούσαν για τη σειρά. Κάποιοι από αυτούς ήξεραν ότι ήμασταν εκεί γιατί τα παιδιά ανέβαζαν post», είπε αρχικά ο Φάνης Μουρατίδης.
Και συνέχισε: «Σταματήσαμε τα γυρίσματα λόγω της πολυκοσμίας που έχει το νησί. Θα συνεχίσουμε από τον Σεπτέμβρη και μας έχουν μείνει άλλα έξι επεισόδια. Με αυτά τα παιδιά, με αυτή τη δουλειά, με αυτό το κλίμα σε αυτό το νησί, για μένα είναι μαγικό. Είναι πλέον το σημείο αναφοράς μου!».
«Όταν κάναμε το “Έτσι ξαφνικά” έκανα αυτόν που είχε καταστρέψει όλη την οικογένεια, τον βιαστή. Μετά δεν έκανα ξανά τον κακό. Πέρασαν χρόνια για να τον ξανακάνω! Θα γίνω γραφικός αλλά υπήρξαν άνθρωποι από το φιλικό μου περιβάλλον που μου έλεγαν ότι το μάτι μου γελάει και δεν θα μπορέσω να το κάνω.
Εγώ τα τελευταία χρόνια κάνω κωμωδία και το συν του Χριστόφορου είναι ότι με σκέφτηκε. Ήμουν από τους πρώτους που με σκέφτηκε και από την αρχή είχε στο μυαλό του έναν σκοτεινό και ιδιαίτερο χαρακτήρα. Είναι μυστήριος χαρακτήρας. Το σπίτι που έχω στη σειρά είναι στην Κέρκυρα. Δεν μπορούμε, όμως, να αποκαλύψουμε όλα τα σημεία! Το σπίτι του Χριστόφορου είναι στους Παξούς, το ίδιο και το νεκροταφείο», πρόσθεσε ο Φάνης Μουρατίδης.
Για το κομμάτι της ομοφυλοφιλίας είπε χαρακτηριστικά,
«Είναι από τα πράγματα που έχω συζητήσει με τον Χριστόφορο.
Περισσότερο είναι ένας φορέας, ένας γονιός που προσπαθεί να είναι πολιτισμένος με κάτι που δεν μπορεί να είναι. Τον ενοχλεί και προσπαθεί να το διαχειριστεί με ένα τρόπο πιο open. Αλλά αυτός προκαλεί όλη την καταστροφή, γιατί αυτός λέει τα πάντα στον Χαράλαμπο. Ίσως αυτό είναι ένα κομμάτι που ανήκει στην υποκρισία της κοινωνίας.
Ο Χριστόφορος δεν αφήνει τίποτα στην τύχη του. Για τα πάντα υπάρχει έρευνα, κουβέντα, σκέψη και τι θέλουμε να πετύχουμε με αυτό. Το μοναδικό πράγμα που εισπράττω είναι ότι η σειρά έχει καταφέρει χωρίς να κατευθύνει, να φτιάξει τις συνθήκες να πάρει ο θεατής τη δική του θέση και να αποφασίσει τι σκέφτεται να κάνει με τη ζωή του.
Δεν θεωρώ ότι έχουν γίνει τρομακτικά βήματα για την ομοφυλοφιλία αλλά έχουν γίνει κάποια. Έχουμε δρόμο ακόμα μπροστά μας!».