«Εύχομαι όταν με βρείτε να μην είμαι γρανίτα» - Το τελευταίο βίντεο στο κινητό του 23χρονου σκιέρ

Για περίπου 20 ώρες, ο 23χρονος Παναγιώτης βρισκόταν στο έλεος της παγωνιάς. Μόνος, χαμένος, πεινασμένος και με το κρύο να περονιάζει το κορμί του. Την ίδια ώρα, τα σωστικά συνεργεία «χτένιζαν» την περιοχή γύρω από το χιονοδρομικό κέντρο στο Σέλι, προκειμένου να τον εντοπίσουν.

Μέχρι να συμβεί αυτό όμως, ο 23χρονος χρειάστηκε να επιστρατεύσει την εκπαίδευσή του από τη Μοίρα Αλεξιπτωτιστών, αλλά και κόλπα βγαλμένα από τα επεισόδια του θρυλικού Μαγκάιβερ, προκειμένου να προφυλαχθεί από τους κινδύνους και το κρύο και να επιβιώσει στις ακραίες καιρικές συνθήκες.

Ο ίδιος εξάλλου, κατέγραψε ένα τελευταίο -συγκλονιστικό- βίντεο, λίγο πριν κλείσει το κινητό του τηλέφωνο. «Εύχομαι αύριο που θα με βρείτε, να μην είμαι σαν γρανίτα. Και να μη με έχει φάει καμιά αρκούδα φυσικά. Προς το παρόν θα μείνω εδώ, έχουμε πιάσει μεσάνυχτα», λέει ο Παναγιώτης στο βίντεο και δείχνει τη φωτιά που έχει ανάψει προκειμένου να ζεσταθεί.

«Αποσμητικό και αναπτήρας με έσωσαν»

Όπως αποκάλυψε ο ίδιος μετά τη διάσωσή του, κατάφερε να παραμείνει ψύχραιμος και προσπάθησε να χρησιμοποιήσει ό,τι μέσα είχε στη διάθεσή του ώστε να παραμείνει ασφαλής. «Ένας αναπτήρας και ένα αποσμητικό με έσωσαν. Άναψα φωτιά για να είμαι ζεστός. Είχα μαζί μου ρούχα, όμως είχαν βραχεί. Είχα μαζί μου και κάποιες μπάρες και νερό. Κοιμήθηκα λιγάκι, αλλά ξυπνούσα, γιατί προσπαθούσα να ζεσταίνομαι», περιέγραψε στο Mega ο 23χρονος.

Ο ίδιος εξιστόρησε το πώς απομακρύνθηκε από την παρέα του, με αποτέλεσμα να χαθεί: «Ήμουν στην πιο δύσκολη πίστα, βγήκα από την πλαγιά, κατέβηκα. Είδα ότι δεν με έπαιρνε να ξαναμπώ στο χιονοδρομικό. Στη συνέχεια έσπασε η σανίδα του snowboard, την πήρα στο χέρι και άρχισα να περπατώ. Περπάτησα από τις 14:30 μέχρι τις 19:30, 5,5 ώρες».

Στη συνέχεια κι ενώ είχε πέσε το σκοτάδι ο 23χρονος είπε πως «έφτιαξα ένα αυτοσχέδιο καταφύγιο για να προφυλαχτώ από το κρύο. Βρήκα ένα δέντρο με μία κουφάλα, την έντυσα με κλαδιά, άναψα φωτιά με αποσμητικό και αναπτήρα και πέρασα εκεί όλο το βράδυ. Είχα κινητό, που έκλεισε στις 12 το βράδυ. Προσπάθησα να πάρω το 112, αλλά δεν μπόρεσα να επικοινωνήσω. Είχε πολύ κρύο, όσο όχι περίμενα. Θα μπορούσε να είναι πολύ χειρότερα. Προσπάθησα να μείνω ψύχραιμος και να μην πανικοβληθώ».

Το πρωί η περιπέτεια συνεχίστηκε: «Το πρωί συνέχισα να ανεβαίνω τον δρόμο γιατί είχα δει μία πινακίδα. Βγήκα στο χωριό. Εκεί είχε σπίτια, αλλά ήταν έρημο, δεν υπήρχε κανείς. Χτύπησα πόρτες, αλλά δεν άνοιγαν. Συνέχισα πιο πάνω και βρήκα ένα καταφύγιο όπου βρήκα κάποια εργαλεία και έφτιαξα τη σανίδα. Και πήρα τον δρόμο προς τα πίσω και στη συνέχεια βρήκα ένα άλλο καταφύγιο και εκεί βρήκα τους πυροσβέστες. Ήμουν πολύ ψύχραιμος».

«Ευχαριστώ όλο τον κόσμο, όλους τους φίλους και την οικογένειά μου, μα πάνω από όλα τους τέσσερις πυροσβέστες από Νάουσα και Βέροια. Δόξα τω Θεώ όλα είναι καλά», κατέληξε ο 23χρονος σκιέρ.