Euroleague: Βραβεία, εκπλήξεις, απογοητεύσεις και η απάντηση για τον MVP της σεζόν

Μετά τη νίκη του Παναθηναϊκού AKTOR που υποδέχθηκε τον Ερυθρό Αστέρα για την 34η και τελευταία αγωνιστική της Euroleague, εκεί όπου επικράτησε στην παράταση με 111-104, αλλά και τις νίκες των Μπαρτσελόνα και Εφές απέναντι σε Βίρτους και Ζάλγκιρις, ολοκληρώθηκε η κανονική διάρκεια της διοργάνωσης.

Αναλυτικά η τελική βαθμολογία της Euroleague:

 Οι «πράσινοι» τερμάτισαν στην 3η θέση, την ίδια ώρα που ο Ολυμπιακός κατέκτησε την πρώτη. Την 2η και την 4η θέση που δίνουν πλεονέκτημα έδρας την κέρδισαν οι Φενέρμπαχτσε και Μονακό αντίστοιχα, ενώ απευθείας στα playoffs θα βρίσκονται η Μπαρτσελόνα που τερμάτισε 5η και η Εφές (6η). 

Αναλυτικά τα ζευγαρώματα στη μετά φάση της διοργάνωσης:

1. Ολυμπιακός – 8. Ρεάλ ή Παρί ή Μπάγερν Μονάχου ή Ερυθρός Αστέρας
2. Φενέρμπαχτσε – 7 Ρεάλ ή Παρί
3. Παναθηναϊκός – 6. Αναντολού Εφές
4. Μονακό – 5. Μπαρτσελόνα

Λίγο πριν την έναρξη των play-in που θα ολοκληρώσουν το παζλ των playoffs, μέσω του Flash.gr επιχειρούμε να μοιράσουμε κάποια από τα βραβεία της φετινής σεζόν.

Η ομάδα-έκπληξη

Αναμφίβολα αυτό το βραβείο ανήκει στην Παρί. Πρόκειται για την παρθενική της συμμετοχή στην Euroleague και ακόμη και αν δεν νικήσει την Ρεάλ στην διαδικασία των play-in, θα έχει την ευκαιρία απέναντι σε Μπάγερν ή Ερυθρό Αστέρα να διεκδικήσει το τελευταίο εισιτήριο της 8ης θέσης. Οι Γάλλοι δεν έχουν το βάθος των μεγάλων ομάδων στο ρόστερ και με βασικό ηγέτη τον Σορτς, έδειξαν πως δεν ήρθαν για να βολευτούν σε μια από τις θέσεις της... ουράς.

Η ομάδα που... απογοήτευσε

Αν θα μπορούσαμε να δώσουμε κάπου το χρυσό... βατόμουρο της φετινής σεζόν, θα το δίναμε στην Μακάμπι. Ελαφρυντικά υπάρχουν πολλά, ένα από αυτό είναι πως αγωνιζόταν μακριά από την έδρα της. Ωστόσο, με περίπου ίδιες συνθήκες, οι Ισραηλινοί, την αμέσως προηγούμενη σεζόν, βρέθηκαν μια ανάσα από το Final-4. Υπενθυμίζουμε πως κατάφεραν να πάνε τη σειρά με τον Παναθηναϊκό AKTOR σε Game 5, ωστόσο η πραγματικότητα φέτος, έκανε τα παραπάνω να μοιάζουν με μια μακρινή ανάμνηση. Αρκετοί πυλώνες του ρόστερ, όπως οι Κόλσον και Μπράουν αποχώρησαν, ο Κάτας δεν είχε τις ίδιες λύσεις στα χέρια του και η Μακάμπι τερμάτισε στην 16η θέση. Ο Χορντ πραγματοποίησε μια πολύ καλή σεζόν, ωστόσο σε αρκετά παιχνίδια ήταν απελπιστικά μόνος.

Καλύτερος αμυντικός της χρονιάς

Κι όμως δεν είναι ο Ταβάρες. Ο «δεινόσαυρος» της Ρεάλ είναι πάντοτε ένα... cheat σε άμυνα και επίθεση, ωστόσο το βραβείο... κλέβει ο Άλφα Ντιαλό. Δεν είναι μόνο οι καλές άμυνες, τα... σπασμένα σκριν και τα ριμπάουντ που εξασφάλιζε (4.1 ανά παιχνίδι). Είναι και η ικανότητα του να βρίσκεται πάντα στο σημείο που πρέπει. Το box-out μπορεί να διδάσκεται, αλλά η ικανότητα να κάνεις τη σωστή επιλογή στη σωστή χρονική διάρκεια, αλλά και το να βρίσκεσαι στο κατάλληλο σημείο είναι θέμα αντίληψης. Στην εποχή του Σπανούλη, μια εποχή που έχει ως βάση την άμυνα, ο Ντιαλό είναι βασικό γρανάζι στην μηχανή της Μονακό.

Προπονητής της χρονιάς

Για κάποιους μπορεί να συνιστά έκπληξη. Αταμάν και Μπαρτζώκας, διατήρησαν τις ελληνικές ομάδες σε υψηλές πτήσεις και... καπάρωσαν το πλεονέκτημα έδρας με την 3η και την 1η θέση κατά αντιστοιχία. Ωστόσο, ο Γκόρντον Χέρμπερτ έκανε κάτι που μοιάζει πολύ πιο δύσκολο και αξίζει αυτό το βραβείο. Ναι, η θέση της Μπάγερν στα playoffs δεν είναι ούτε σίγουρη, ούτε εξασφαλισμένη. Πιθανόν να μην βρεθεί καν εκεί.

Εντούτοις. ο Χέμπερτ έβαλε στην εξίσωση μια ομάδα που... βολόδερνε στην 15η θέση και την έκανε πρωταγωνίστρια. Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως η Μπάγερν είχε μόλις 4 ήττες στην έδρα της. Όσες ο πρώτος Ολυμπιακός και μια λιγότερη από τον τρίτο Παναθηναϊκό! Όλα αυτά με ένα μπάτζετ που δεν ανήκει στα κορυφαία και με πολλές απουσίες. Με αυτόν στο τιμόνι, η Μπάγερν θα γίνει κάτι παραπάνω από υπολογίσιμο μέγεθος, στις επόμενες σεζόν.

Ο πιο βελτιωμένος παίκτης της χρονιάς

Με διαφορά από τον δεύτερο, ο Κάρσεν Έντουαρντς. Ο guard της Μπάγερν έκανε μια μαγική σεζόν, ανέβασε κατακόρυφα τα νούμερά του και η στατιστική... μιλάει από μόνη της. Από τους 11,5 πόντους πήγε στους 20,3 ανά αγώνα, ενώ από τις 1.8 ασίστ, πήγε στις 3.3. Τα εύστοχα σουτ στο heat map του, δείχνουν πως δεν είχε πρόβλημα να σκοράρει από... οπουδήποτε.

Είναι δεδομένο πως χωρίς αυτόν, η Μπάγερν δεν θα είχε τις ίδιες φιλοδοξίες, αφού εκτός από έναν χαρισματικό σκόρερ, μπορεί να οργανώσει, να δημιουργήσει και να... πονοκεφαλιάσει τον αντίπαλο που θα επιχειρήσει να τον μαρκάρει. 

Καλύτερος έκτος παίκτης

Θα μπορούσαν να είναι αρκετοί σε αυτή την λίστα. Η επιλογή μας είναι ο Άλεκ Πίτερς, αφού τα έκανε... όλα. Δεν είναι καθόλου εύκολο να γνωρίζεις πως θα έχεις τον πρωταγωνιστικό ρόλο στην θέση «4», να επιστρέφει ο Βεζένκοφ και να συνεχίζεις να αποδίδεις το ίδιο. Ο Πίτερς βοήθησε ουκ ολίγες φορές τον Ολυμπιακό και ήταν σταθερά εύστοχος στα σουτ τριών πόντων.

Μάλιστα την περίοδο που Φαλ-Μιλουτίνοφ έλειπαν, έγινε... «πεντάρι» και τα κατάφερε και εκεί ιδανικά. Μάρκαρε με σθένος πολύ ψηλότερους του παίκτες, βοήθησε την ομάδα του να παίξει το λεγόμενο five-out (και οι πέντε παίκτες έξω από την ρακέτα), ενώ ανάγκαζε πολλές φορές τους αντίπαλους «πύργους» να τον κυνηγάνε στην περιφέρεια, αφού αν διάλεγαν να μείνουν στη ρακέτα... θα δεχόντουσαν τρίποντο.

Rookie παίκτης της χρονιάς

Unanimous... Τι Τζέι Σορτς. Κοντός και θαυματουργός. Αν η Παρί οφείλει κάπου την φετινή της πορεία, είναι ξεκάθαρα στον guard της. Ο Σορτς δεν ήταν μόνο ένας παίκτης που θα κουβαλούσε στο σκορ, αλλά κι ο παίκτης που από τα χέρια του θα περνούσαν όλα. Δημιουργία, οργάνωση, συστήματα. 

Δεν είναι τυχαίο που μόλις ο προπονητής του τον αποσύρει στον πάγκο, οι Γάλλοι μοιάζει σαν να χάνουν τον προσανατολισμό τους. Είναι σχεδόν βέβαια πως θα μετακινηθεί σε μια αρκετά μεγαλύτερη ομάδα, αφού τα όσα μπορεί να προσφέρει δεν έχουν... ταβάνι.

Καλύτερη πεντάδα της χρονιάς

Εδώ προσθέσαμε μια κανονική πεντάδα παικτών με Point Guard, Shooting Guard, Small Forward, Forward και Center. Στην θέση του πλέι μέικερ ο Σορτς, έχοντας δίπλα του, Ναν και Χέιζ-Ντέιβις (σε ρόλο τριαριού). Στην ρακέτα δεσπόζει ο ένας υποψήφιος MVP, Σάσα Βεζένκοφ, αλλά και ο Μέτου (θα μπορούσαν να είναι κι άλλοι στην θέση του), ο οποίος ήταν καθοριστικός σε σκοράρισμα και ριμπάουντ, σε μια σεζόν που η Μπαρτσελόνα... ψαχνόταν.

Ο MVP της χρονιάς

Στην κουβέντα μπορεί να μπει με μεγάλη ευκολία ο Σορτς. Ωστόσο, η Παρί δεν έχει κλειδώσει ακόμη την πρόκριση της στα playoffs. Έτσι, θα ήταν περίεργο να διαλέξουμε MVP έναν παίκτη που η ομάδα του βρίσκεται σε μια τέτοια συνθήκη, έχοντας στην 1η και στην 3η θέση τις δυο ελληνικές ομάδες. Καλά καταλάβατε, η επιλογή είναι ανάμεσα στον Κέντρικ Ναν και τον Σάσα Βεζένκοφ.

Οι δυο τους είχαν σχεδόν τα ίδια παιχνίδια (ένα περισσότερο ο Ναν), αλλά και σχεδόν τα ίδια λεπτά. Επειδή και οι δυο ήταν εξίσου κομβικοί για την ομάδα τους και το βραβείο... δεν μπορεί να κοπεί στην μέση, βασιστήκαμε εκεί που θα βασιστούν και όσοι συμμετέχουν στην πραγματική ψηφοφορία. Στους αριθμούς.

Όσον αφορά το σκοράρισμα, ο Ναν έχει την κυριαρχία. 21.1 πόντοι ανά παιχνίδι με τον Βεζένκοφ να είναι πιο εύστοχος σε δίποντα, FG και βολές, αλλά όχι σε τρίποντα.

Στο κομμάτι των ριμπάουντ, ο παίκτης του Ολυμπιακού είναι πρώτος (λόγω και της θέσης του) με 6.6, έναντι 3.6 που έχει ο Ναν. Στις ασίστ απόλυτος κυρίαρχος είναι ο παίκτης του «τριφυλλιού» με 4.3 ασίστ ανά παιχνίδι (το ίδιο συμβαίνει και στο ratio ασίστ/λάθη). Στα κλεψίματα η διαφορά είναι μικρή, αλλά υπέρ του Ναν, ενώ στα μπλοκ έχουμε ισοπαλία και στα λάθη υπερτερεί ο Βεζένκοφ. Όσον αφορά τον δείκτη +- των δύο παικτών, ο Σάσα Βεζένκοφ είναι πιο επιδραστικός για την ομάδα του στο παρκέ με 24.5 βαθμούς, έναντι 20.3 του Ναν. Ο παίκτης του Ολυμπιακού προηγείται και στα double-double με 4, έναντι 1 του Ναν.

Κάπως έτσι, οι αριθμοί βγάζουν, έστω και στις λεπτομέρειες, MVP τον Σάσα Βεζένκοφ!