Euroleague Final 4: Το φαβορί, τα αουτσάιντερ και οι «κρυφοί άσοι»

Η μεγάλη μέρα έφτασε. Η μέρα που κάθε φίλος του μπάσκετ στην Ευρώπη περίμενε πως και πως. Το Final4 της Κολωνίας ξεκινά, σε ένα τριήμερο γεμάτο μπάσκετ, στο πλέον ιστορικό Final4 της διοργάνωσης, μιας και συμπληρώνονται 20 χρόνια από την ίδρυση της διοργανώτριας αρχής, σε ένα όχι και τόσο αγαπητό και φιλικό κλίμα, μετά και την κόντρα που έχει δημιουργηθεί ανάμεσα στις ομάδες για τα… μάτια του CEO της Euroleague, Τζόρντι Μπερτομέου. Αυτά όμως έρχονται σε δεύτερη μοίρα μπροστά στο μπασκετικό υπερθέαμα που ξεκινά σήμερα, με δύο αμφίρροπους ημιτελικούς που θα μας οδηγήσουν στον μεγάλο Τελικό της Κυριακής (28/05).

ΤΣΣΚΑ ΜΟΣΧΑΣ – ΕΦΕΣ ΑΝΑΝΤΟΛΟΥ

Οι δύο ομάδες συναντιόνται ξανά σε Final4, δύο χρόνια μετά την πρώτη τους συνάντηση σε τελική φάση. Τότε, ήταν ο τελικός της Βιτόρια με την ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη να χαμογελά στο φινάλε και να επικρατεί με 91-83, με τον Σέιν Λάρκιν να παίρνει την Εφές στις πλάτες του πετυχαίνοντας 29 πόντους, όμως η τριάδα των Κλάιμπερν-Χίγκινς-Ντε Κολό ήταν αυτή που χάρισε το τρόπαιο στους Ρώσους, με τους δύο πρώτους να πετυχαίνουν 20 πόντους και τον Γάλλο combo guard να σταματά στους 15.

https://youtu.be/oZMsB8N8frk

Έκτοτε κύλησε αρκετό νερό στο… μπασκετικό αυλάκι της Ευρώπης, με την τότε ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη να έχει αλλάξει κατά τα 7/12 της, μιας και από το ρόστερ εκείνης της επιτυχημένης χρονιάς, έχουν παραμείνει οι Κλάιμπερν. Χάκετ, Μπολομπόι, Ούκοφ και ο αρχηγός Κουρμπάνοφ. Από την άλλη η Εφές δεν άλλαξε σχεδόν τίποτα στο ρόστερ της, με τον Κρις Σίνγκλετον να έχει προστεθεί αντί του Μπροκ Μότουμ, την ώρα που ο Σερτάκ Σανλί έχει πλέον πιο ουσιαστικό ρόλο στο παιχνίδι της ομάδας.

Ενδιαφέρον σε πρώτο σκέλος έχει το τακτικό κομμάτι που θα δούμε στον πρώτο, χρονικά, αγώνα του Final4 και συγκεκριμένα οι αριθμοί μεταξύ των δύο ομάδων, όσον αφορά τους πρώτους σκόρερ.

ΤΣΣΚΑ ΜΟΣΧΑΣ

ΕΦΕΣ ΑΝΑΝΤΟΛΟΥ

Το κενό του Τζέιμς που καλύπτεται και το ερωτηματικό του Μιλουτίνοφ

Η ΤΣΣΚΑ Μόσχα ταξίδεψε στην Κολωνία έχοντας δύο μεγάλες απώλειες στο μέσον της σεζόν. Ο Νίκολα Μιλουτίνοφ τραυματίστηκε, έχασε το μεγαλύτερο μέρος της σεζόν και θα χάσει και την συμμετοχή του στο Final4, ενώ έχει τεθεί εκτός ομάδας ο Μάικ Τζέιμς, με τον Αμερικανό combo guard να συνεχίζει την καριέρα του στους Μπρούκλιν Νετς. 

Αν παρατηρήσει κανείς τα νούμερα, θα δει πως η ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη κατάφερε να καλύψει το κενό του πρώην guard του Παναθηναϊκού. Ο Τζέιμς πρόσφερε 19,3 πόντους και 5,7 ασίστ κατά μέσο όρο στους 27 αγώνες που συμμετείχε τη φετινή σεζόν, νούμερα που καλύφθηκαν επί της ουσίας από την απόκτηση του Ίφε Λούντμπεργκ, την επιστροφή του Ουίλ Κλάιμπερν στο παρκέ και την αύξηση καθηκόντων στον Τόμας Χάκετ. Έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσει κανείς τα νούμερα των τριών παικτών στη regular season, την περίοδο δηλαδή κατά την οποία υπήρχε και ο Τζέιμς στην ομάδα και τα νούμερα των τριών παικτών στα playoffs.

Οι τρεις αυτοί παίκτες προσέφεραν πρακτικά 13,5 περισσότερους πόντους σε σχέση με την κανονική περίοδο, μοίρασαν 4,1 ασίστ παραπάνω και κατέβασαν 2,4 παραπάνω ριμπάουντ. Επί της ουσίας κάλυψαν σε ένα μεγάλο βαθμό το κενό που δημιούργησε η απουσία του Μάικ Τζέιμς, διότι μπορεί ο εκρηκτικός guard να έβαζε 19,1 πόντους, επωμίστηκαν όμως οι μέχρι πρότινος συμπαίκτες του το σκοράρισμα και τη δημιουργία.

Την ίδια ώρα, όμως, το κενό του Μιλουτίνοφ παραμένει αισθητό. Μπορεί να προστέθηκε στο ρόστερ ο Μάικλ Έρικ, όμως μιλάμε για έναν διαφορετικό σέντερ (πιο αθλητικός που ταιριάζει βέβαια με τον Φόιγκτμαν), όμως ο Αμερικανός δεν έχει την ίδια επιρροή στο παιχνίδι των Ρώσων. Με τα νούμερα του Φοίγκτμαν να αποτελούν «σταθερά» (8,3 πόντοι στη regular season, 8,7 πόντοι στα playoffs), ο Έρικ δεν έχει καταφέρει να φτάσει στα νούμερα του Σέρβου σέντερ, μετρώντας μόλις 3 πόντους και 0,3 ριμπάουντ σε λιγότερο από 8’ λεπτά συμμετοχής. εδώ, 

Την ίδια ώρα, όμως, το κενό του Μιλουτίνοφ παραμένει αισθητό. Μπορεί να προστέθηκε στο ρόστερ ο Μάικλ Έρικ, όμως μιλάμε για έναν διαφορετικό σέντερ (πιο αθλητικός που ταιριάζει βέβαια με τον Φόιγκτμαν), όμως ο Αμερικανός δεν έχει την ίδια επιρροή στο παιχνίδι των Ρώσων. Με τα νούμερα του Φοίγκτμαν να αποτελούν «σταθερά» (8,3 πόντοι στη regular season, 8,7 πόντοι στα playoffs), ο Έρικ δεν έχει καταφέρει να φτάσει στα νούμερα του Σέρβου σέντερ, μετρώντας μόλις 3 πόντους και 0,3 ριμπάουντ σε λιγότερο από 8’ λεπτά συμμετοχής. Εεδώ, λοιπόν, υπάρχει πρόβλημα για την ΤΣΣΚΑ που δεν παρουσιάστηκε στα playoffs της διοργάνωσης, ακριβώς γιατί και στην Φενέρ απουσίαζε ο Γιαν Βέσελι. Φαντάζει βέβαια πιθανό ένα «κοντό» σχήμα με Κλάιμπερν-Κουρμπάνοφ-Σενγκέλια (έχουν παίξει περισσότερο από 36’ μαζί) ή ένα παρεμφερές με Μπολομπόι-Κουρμπάνοφ-Σενγκέλια, με τον Γεωργιανό να μετατοπίζεται και στις δύο περιπτώσεις στο «5».

Μάθημα τα playoffs με τη Ρεάλ Μαδρίτης

Όταν έγιναν γνωστά τα ζευγάρια των playoffs, η συντριπτική πλειονότητα των φίλων του μπάσκετ υποστήριζαν πως η Μπαρτσελόνα θα έχει εύκολο έργο κόντρα στη Ζενίτ, ενώ και η Εφές είχε το πάνω χέρι κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης. Όταν, δε, έγιναν και τα δύο πρώτα παιχνίδια των Τούρκων με τους Μαδριλένους, με τη διαφορά στα σκορ να ξεφεύγει, πολλοί ήταν αυτοί που θεώρησαν πως ο τρίτος αγώνας θα είχε διαδικαστικό χαρακτήρα. Η Ρεάλ έβγαλε το μέταλλο πρωταθλητή, με το οποίο έχει ποτιστεί το DNA της, έκανε το 2-2 και όλα κρίθηκαν στο φινάλε του 5ου αγώνα στην Κωνσταντινούπολη.

Η σειρά αυτών των αγώνων ήταν ένα καλό μάθημα για την Εφές Αναντόλου. Η ομάδα του Εργκίν Αταμάν παίζει ελκυστικό μπάσκετ, γρήγορο, με πολλές ατομικές εμπνεύσεις, στηριζόμενο στο δίδυμο των Σέιν Λάρκιν και Βασίλιε Μίτσιτς. Το κακό, αν μπορεί να θεωρηθεί κακό τη δεδομένη χρονική στιγμή, είναι πως η Εφές ταξίδεψε στην Κολωνία με το βάρος του φαβορί που κουβαλά στις πλάτες της από την περασμένη σεζόν, όταν και βιαίως διακόπηκε η χρονιά, ελέω της πανδημίας και του Lockdown σε όλη την Ευρώπη. Αν δει κανείς τη σειρά με τη Ρεάλ Μαδρίτης, θα παρατηρήσει πως ενώ στα δύο πρώτα παιχνίδια δέχθηκε μόλις 65,5 πόντους κατά μέσο όρο, στα τρία επόμενα δέχθηκε 81,6 πόντους, έχοντας 16 πόντους διαφορά σχεδόν. Τεράστια διαφορά, αν αναλογιστεί κιόλας κανείς πως μιλάμε για αναμετρήσεις με τον ίδιο αντίπαλο που έλαβαν χώρα σε διάστημα ελάχιστων ημερών και χωρίς να υπάρχουν απώλειες για τους τελικούς νικητές, εν αντιθέσει με την ομάδα του Πάμπλο Λάσο. 

Αυτή η σειρά και αυτά τα αποτελέσματα με τη Ρεάλ Μαδρίτης έδειξαν αφενός στον Δημήτρη Ιτούδη και την ΤΣΣΚΑ Μόσχας πως ναι μεν μπορεί να είναι αουτσάιντερ κόντρα στην Εφές, όμως υπάρχει «αχίλλειος πτέρνα», την ώρα που η Εφές κατάλαβε με τον πιο βελούδινο τρόπο (με δεδομένο πως δεν αποκλείστηκε) πως δεν είναι άτρωτη.

Το Last Dance του Ντάνστον και η άνοδος του Σίνγκλετον

Φαντάζει φυσιολογικό πως όταν κάποιος έχει στο μυαλό του την Εφές, έχει στο μυαλό του συνακόλουθα και την «καυτή» περιφέρεια της, με το δίδυμο των Μίτσιτς – Λάρκιν να μπαίνει εύκολα ανάμεσα στα κορυφαία δίδυμα της σύγχρονης ιστορίας της Euroleague. Παρόλα αυτά, σε αυτά τα παιχνίδια της μιας… ανάσας, θα παίξουν σημαίνοντα ρόλο και οι «ψηλοί» της ομάδας και συγκεκριμένα ο Μπράιαν Ντάνστον και ο Κρις Σίνγκλετον. Ο πρώτος διανύει μία από τις τελευταίες του σεζόν στο υψηλότερο επίπεδο, διανύοντας το 35ο έτος της ηλικίας του και η αλήθεια είναι πως (βάσει στατιστικών) έχει πλέον φθίνουσα πορεία. Ο άλλοτε σέντερ του Άρη και του Ολυμπιακού μετρά φέτος 8,2 πόντους ανά αγώνα στη Euroleague που αποτελεί και τη δεύτερη χαμηλότερη επίδοση του με την Εφές, με 58,7% στο δίποντο (επίσης δεύτερη χειρότερη του επίδοση) και με μόλις 60,2% στις βολές (η χειρότερη του επίδοση), κατεβάζοντας μόλις 4 ριμπάουντ και μοιράζοντας 1 ασίστ (ήταν διαχρονικά αχίλλειος πτέρνα του). Ο Σίνγκλετον από την άλλη τελείωσε τα playoffs της Euroleague με μία ονειρική εμφάνιση κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης με 26 πόντους (5/7δ, 3/3τ, 7/8β), 8 ριμπάουντ και 38 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης. Μία εμφάνιση που δεν ήταν απλό «πυροτέχνημα», μιας και ακολούθησε μία εξίσου αποτελεσματική εμφάνιση κόντρα στη Μπεσίκτας για το τουρκικό πρωτάθλημα, τελειώνοντας τον αγώνα με 18 πόντους (3/3τ) και 4 ριμπάουντ.

Μπορεί, λοιπόν, πρακτικά ο Εργκίν Αταμάν να περιμένει από τους κοντούς του να κάνουν τη διαφορά (και σαφώς αυτοί είναι που θα επωμιστούν το βάρος της επιτυχίας ή της ενδεχόμενης αποτυχίας), όμως οι δύο «ψηλοί» των Τούρκων μπορούν να αποτελέσουν ένα παραπάνω όπλο στο δρόμο για τον τελικό της Κολωνίας.

Επιθετική/αμυντική αξιολόγηση και ρυθμός

Τα θεμελιώδη στατιστικά της ΤΣΣΚΑ Μόσχας:

Pace (ρυθμός/κατοχές): 85,1 (1η)

ORAT (επιθετική αξιολόγηση): 96,2 (12η)

DRAT (αμυντική αξιολόγηση): 97,4 (7η)

NetRtg (διαφορά επιθετικής/αμυντικής αξιολόγησης): -1,2 (11η)

Τα θεμελιώδη στατιστικά της Εφές Αναντόλου:

Pace (ρυθμός/κατοχές): 78,6 (15η)

ORAT (επιθετική αξιολόγηση): 104,6 (1η)

DRAT (αμυντική αξιολόγηση): 95 (3η)

NetRtg (διαφορά επιθετικής/αμυντικής αξιολόγησης): 9,6 (2η)

ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ – ΑΡΜΑΝΙ ΜΙΛΑΝΟ

Ο δεύτερος ημιτελικός του Final4 της Κολωνίας είναι ανάμεσα στη Μπαρτσελόνα και τη Μιλάνο. Τη Μπαρτσελόνα που επιστρέφει σε Final4 μετά το 2014 και την συντριβή από τη Ρεάλ Μαδρίτης και τη Μιλάνο που απείχε από τα Final4 από το 1992, όταν στην αρένα του Abdi Ipekci ηττήθηκε στον ημιτελικό από την Παρτιζάν, όμως κατέλαβε την 3η θέση, επικρατώντας της Εστουδιάντες, χάρη στον εκπληκτικό και γνώριμο στο ελληνικό κοινό, Τζόνι Ρότζερς. Οι δύο ομάδες άλλαξαν αρκετά τα τελευταία χρόνια, με τις οικονομικές… βρύσες να ανοίγουν και να ξεχειλίζουν τα γραφεία των συλλόγων με εκατομμύρια, προκειμένου να δημιουργηθούν ισχυρές ομάδες που θα άφηναν πίσω τις μετριότητες των προηγούμενων ετών.

Μεγάλο ενδιαφέρον στη συγκεκριμένη αναμέτρηση έχει η μάχη των πάγκων. Από τη μία, ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους της Μπαρτσελόνα εκφράζει το νέο, το εξελιγμένο μοντέλο προπονητή στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, ενώ από την άλλη ο Έτορε Μεσίνα της Μιλάνο άμα τη επιστροφεί του από τις ΗΠΑ και το ΝΒΑ, αποτελεί μια… παλιά καραβάνα των πάγκων.

Ας δούμε και σε αυτή την αναμέτρηση τους πρώτους σκόρερ των δύο ομάδων:

ΜΙΛΑΝΟ:

ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ:

Ο Καλάθης είναι το Α και το Ω της Μπαρτσελόνα

Η Μπαρτσελόνα είχε, θεωρητικά, το ευκολότερο έργο στα Playoffs της Euroleague, έχοντας τους αγώνες με τη Ζενίτ Αγ. Πετρούπολης και μάλιστα με πλεονέκτημα έδρας. Ο Τσάβι Πασκουάλ όμως έβαλε δύσκολα στην πρώην ομάδα του, εφαρμόζοντας ένα σχήμα που ο ίδιος είχε κληθεί να αντιμετωπίσει το 2011, όταν και είδε τη Μπαρτσελόνα να μένει εκτός Final4 από τον Παναθηναϊκό. Το Box-n-one εφαρμόστηκε κατά γράμμα στις αναμετρήσεις της Μπαρτσελόνα με τη Ζενίτ και ο Καλάθης των 7,5 πόντων και των 7 ασίστ κατά μέσο όρο στη Regular Season, μετετράπη στον Καλάθη των 9,8 πόντων και των 4,4 ασίστ κατά μέσο όρο. Θα πει κανείς, ναι ο Καλάθης ανέβασε τα νούμερα του. Δείτε τον παρακάτω πίνακα για να καταλάβετε τι ισχύει.

Καλάθης vs Ζενίτ Αγ. Πετρούπολης

Οι αριθμοί του Καλάθη «σωζόνται» επί της ουσίας στους πόντους από τις δύο τελευταίες εμφανίσεις του. Εδώ υπάρχει μία… ασφαλιστική δικλείδα για να αντιληφθεί κανείς το πόσο καλά είχε λειτουργήσει η Ζενίτ απέναντι στον διεθνή Έλληνα guard. Ο Καλάθης στον 4ο αγώνα πετυχαίνει τους 12 από τους 19 πόντους του στο β’ ημίχρονο και ειδικά όταν η διαφορά είχε ξεφύγει ήδη και οι Καταλανοί είχαν πετάξει λευκή πετσέτα, ενώ στον 5ο και τελευταίο αγώνα ο Καλάθης χρησιμοποιείται λιγότερο από 20’ λεπτά, με τον Γιασικεβίτσιους να στηρίζεται στον άσο στον Μπολμάρο, με τον Καλάθη να αγωνίζεται αρκετά λεπτά στο «2», εξ ου και οι 12 πόντοι.

Το σημαντικότερο στοιχείο στην παρουσία του Καλάθη στη Μπαρτσελόνα έχει να κάνει και με το κυριότερο στοιχείο του αθλητικού του χαρακτήρα: την ασίστ. Ο άλλοτε αρχηγός του Παναθηναϊκού είναι πρώτος σε ασίστ στην Euroleague σε έναν μόνο παίκτη, τον Μίροτιτς, τον οποίο έχει «κεράσει» 46 φορές, ενώ άλλες 34 ασίστ έχει μοιράσει στον Χίγκινς και 26 στον Οριόλα. Πρακτικά, λοιπόν, αποδεικνύεται πως ο βασικός point guard των Καταλανών είναι και ο απόλυτος ενορχηστρωτής της ομάδας.

11 Ευρωλίγκες την κάνουν αουτσάιντερ;

Η περίπτωση της Μιλάνο είναι αυτή που σηκώνει και τη μεγαλύτερη συζήτηση στο φετινό Final4 της Κολωνίας. Πήρε το τέταρτο εισιτήριο για τη Γερμανία, σε μία τιτανομαχία με την Μπάγερν Μονάχου που τα πάντα κρίθηκαν στο φινάλε, με τους Ιταλούς να επιστρέφουν μετά από 29 χρόνια στη διεκδίκηση του βαρύτιμου τροπαίου. Η συζήτηση που έχει ανοίξει για τους Ιταλούς έχει να κάνει με το γεγονός ότι χαρακτηρίζονται ως το απόλυτο αουτσάιντερ. Πράγματι, η Μιλάνο ως σύλλογος δεν έχει εμπειρία σε αυτό το επίπεδο. Πράγματι, στο πρόσφατο παρελθόν, ακόμα και με υψηλά μπάτζετ, δεν κατάφερνε να πετύχει ούτε την είσοδο στην οκτάδα. Πόσο άπειρη, πόσο ανέτοιμη και πόσο αουτσάιντερ μπορεί να χαρακτηρίζεται μία ομάδα που τα μέλη της έχουν 11 τρόπαια της Euroleague; Σκεφτείτε ότι μόνο ο Χάινς έχει σηκώσει 4 φορές το βαρύτιμο τρόπαιο. Σκεφτείτε επίσης πως πλέον η Μιλάνο έχει στον πάγκο έναν εκπληκτικό προπονητή, τον Έτορε Μεσίνα, τον πιο έμπειρο προπονητή αυτή τη στιγμή στη Euroleague, με δεδομένο πως ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς δεν βρίσκεται σε ομάδα. 

Η Μιλάνο είναι η ομάδα με το καλύτερο ποσοστό ευστοχίας από τα 6,75 (από τις τέσσερις του Final4) με 41% ευστοχίας. Είναι παράλληλα, όμως, και η ομάδα που θα στηριχθεί στους δύο ιστορικούς αγώνες που θα δώσει στην εμπειρία που κουβαλά στο ρόστερ της. Άλλωστε, γι’ αυτό αποκτήθηκαν οι Χάινς, Ντατόμε και Ροντρίγκεθ, ενώ την ίδια ώρα μεγάλο φορτίο θα κουβαλήσουν στις πλάτες τους ο Μάλκολμ Ντιλέινι και ο Κέβιν Πάντερ.

Επιθετική/αμυντική αξιολόγηση και ρυθμός

Τα θεμελιώδη στατιστικά της Μιλάνο:

Pace (ρυθμός/κατοχές): 78,7 (14η)

ORAT (επιθετική αξιολόγηση): 103,7 (2η)

DRAT (αμυντική αξιολόγηση): 96,5 (6η)

NetRtg (διαφορά επιθετικής/αμυντικής αξιολόγησης): 7,2 (3η)

Τα θεμελιώδη στατιστικά της Μπαρτσελόνα:

Pace (ρυθμός/κατοχές): 80,6 (9η)

ORAT (επιθετική αξιολόγηση): 100,2 (6η)

DRAT (αμυντική αξιολόγηση): 89,9 (1η)

NetRtg (διαφορά επιθετικής/αμυντικής αξιολόγησης): 10,3 (1η)

«Ο 6ος, 7ος και 8ος παίκτης δίνουν το πρωτάθλημα»

Στο ΝΒΑ υπάρχει ένα ρητό που λέει πως το πρωτάθλημα δεν το παίρνει η ομάδα που έχει την καλύτερη πεντάδα, αλλά η ομάδα που έχει τον καλύτερο 6ο, 7ο και 8ο παίκτη. Επί της ουσίας, δεν μειώνεται η παρουσία και οι δυνατότητες των βασικών παικτών, τονίζεται όμως από αυτή τη φράση πως η ομάδα που έχει το μεγαλύτερο και ουσιαστικότερο βάθος, μπορεί να οδηγηθεί και στην κατάκτηση του τροπαίου. Στη Μιλάνο οι παίκτες αυτής της κατηγορίας είναι ο Σέρχιο Ροντρίγκεθ και ο Τζίτζι Ντατόμε. Στην Μπαρτσελόνα ο Πάου Γκασόλ. Στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας είναι ο Ίφε Λούντμπεργκ και ο Γιάνις Στρέλνιεκς. Στην Εφές από την άλλη είναι ο Ροντρίγκ Μπουμπουά και ο Μπράιαν Ντάνστον. Τι λέτε, λοιπόν; Ποιος θα φτάσει στον τίτλο; Η απάντηση σε λίγες μόνο ώρες!