Το ελληνικό «Casa de Papel»: Η ληστεία τράπεζας το 1992 που άφησε εποχή
Λένε πως «τέλειο έγκλημα» δεν υπάρχει. Ωστόσο, το επονομαζόμενο «ριφιφί του αιώνα» πιθανότατα είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Μία ιστορία, που εκτυλίχθηκε σε ελληνικό έδαφος το μακρινό 1992 και που τίποτα δεν έχει να ζηλέψει από το... «Casa de Papel»! Η κατάρρευση τμήματος του οδοστρώματος στην οδό Καλλιρόης, ξύπνησε μνήμες στους λίγο μεγαλύτερους και έφερε τους νεότερους λίγο πιο κοντά με τη σύγχρονη αστυνομική ιστορία...
Ας πιάσουμε, όμως, το νήμα από την αρχή. Η Ελλάδα του 1992 ετοιμάζεται να γιορτάσει τα Χριστούγεννα, ωστόσο, μία ομάδα ατόμων σκάβει χωρίς σταματημό ένα λαγούμι κάτω από την οδό Καλλιρόης! Το τούνελ έχει μήκος συνολικά 23 μέτρα και οδηγεί στο υποκατάστημα Τράπεζας Εργασίας το οποίο έχει θησαυροφυλάκιο με 1.151 θυρίδες! Οι εμπλεκόμενοι είχαν φροντίσει, μάλιστα, κατά μήκος της διαδρομής να τοποθετήσουν υποστυλώματα και ράγες, οι οποίες χρησίμευαν για να κινείται πάνω τους ένα βαγονέτο, με το οποίο οι δράστες έβγαζαν όλα τα μπάζα κατά την εκσκαφή της σήραγγας. Οι δράστες, εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι σε διάφορες περιοχές της Αττικής γίνονταν έργα ύδρευσης και αποχέτευσης, έστησαν το δικό τους παράνομο εργοτάξιο, χωρίς κανείς να δώσει σημασία!
Με... φόρμες εργατών της ΕΥΔΑΠ
Μάλιστα, προκειμένου να μην κινούν υποψίες, φορούσαν φόρμες εργατών της ΕΥΔΑΠ, σκάβοντας για διάστημα από 10 ημέρες έως και 3 μήνες σύμφωνα με τις τότε εκτιμήσεις της ΕΛ.ΑΣ. Κάπως έτσι έφτασαν στο θησαυροφυλάκιο της Τράπεζας Εργασίας και απόκτησαν πρόσβαση στις θυρίδες, όπου μέσα έκρυβαν μετρητά, ράβδους χρυσού και λίρες, κοσμήματα αστρονομικής αξίας κ.ά. που λόγω του τραπεζικού απορρήτου δεν μάθαμε ποτέ το σύνολο της αξίας τους (σ.σ. εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 15 δισ. δραχμές)! Χρειάστηκε πρώτα να τρυπήσουν μπετόν, πάχους ενός μέτρου, το οποίο ήταν επιπλέον θωρακισμένο με ατσάλι, ενώ ήταν και τυχεροί καθώς μπορεί ο συναγερμός της τράπεζας να χτύπησε κανείς όμως δεν ασχολήθηκε να ψάξει στο θησαυροφυλάκιο!
Όπως θα... άξιζε στο «ριφιφί του αιώνα» τα σενάρια που ακούστηκαν για την ταυτότητα των δραστών θα τα ζήλευαν και οι συγγραφείς της ισπανικής σειράς που τα τελευταία χρόνια... έσπασε ταμεία! Τα λιγότερο ευφάνταστα είχαν να κάνουν με βαριά ονόματα του ποινικού χώρου, ωστόσο κάποια άλλα έκαναν λόγω για Ιταλούς μαφιόζους, για διακινητές κοκαΐνης ακόμη και για μέλη τρομοκρατικών οργανώσεων (σ.σ. συγκεκριμένα του ΕΛΑ). Φυσικά, κανένα απ’ αυτά δεν αποδείχτηκε, ενώ μέχρι και σήμερα δεν έχουν αποκαλυφθεί οι ταυτότητες των δραστών. Αυτό παρότι εξετάστηκαν ως ύποπτοι στελέχη της τράπεζας, αστυνομικοί, υπάλληλοι της ΕΥΔΑΠ, ποινικοί, άτομα της εγχώριας showbiz ακόμη και δημοσιογράφοι!
Επικηρύχθηκαν με 200 εκατ. δραχμές
Όταν η διοίκηση της Τράπεζας Εργασίας επικήρυξε με 200 εκατ. δραχμές τότε πήραν «φωτιά» τα τηλέφωνα με δήθεν πληροφορίες που όλες στερούνταν αλήθειας και μοναδικό στόχο είχαν τα λεφτά! Κάπως έτσι, ένας Σύρος κρατούμενος των φυλακών Κορυδαλλού, ο οποίος εξέτιε πολυετή ποινή κάθειρξης για οικονομικές απάτες, ο Τζουμά Χαλίντ, έφτασε να δίνει «πληροφορίες» στις Αρχές που αρχικά θεωρήθηκαν αξιόπιστες. Υπέδειξε στέλεχος του υποκαταστήματος της Τράπεζας Εργασίας, Έλληνες επιχειρηματίες, ποινικούς κ.ά. υπάλληλο της ΕΥΔΑΠ, ενώ υποστήριξε ότι εργάστηκε και ο ίδιος για το σκάψιμο του τούνελ χωρίς όμως να πάρει τα 30 εκατ. δραχμές που του υποσχέθηκαν και ότι γι’ αυτό τους «καρφώνει».
Εντέλει, ασκήθηκαν ποινικές διώξεις σε βάρος πέντε προσώπων, τα οποία στη συνέχεια απαλλάχθηκαν, διότι ο Σύρος έγκλειστος των φυλακών Κορυδαλλού άλλαξε τις αρχικές καταθέσεις του. Υποστήριξε, μάλιστα, στο δικαστήριο ότι το έκανε με εντολή άλλων κρατούμενων που ήθελαν να εκβιάσουν τα συγκεκριμένα πρόσωπα και τον απείλησαν με τη ζωή του. Ο ίδιος, πάντως, πήρε άδεια το 1999 και εξαφανίστηκε! Αντί επιλόγου να αναφέρουμε ότι οι δράστες μέσα σε ένα Σαββατοκύριακο παραβίασαν 301 από τις 1.151 θυρίδες, χωρίς κανείς μέχρι σήμερα να γνωρίζει τι άρπαξαν!
Ο Πάνος Σόμπολος μιλά στο Ράδιο Θεσσαλονίκη για το «ριφιφί του αιώνα» στην Αθήνα το 1992:
