Εργασιακό νομοσχέδιο: Στο στόχαστρο οι απεργίες - Απειλή αποζημιώσεων για τους συνδικαλιστές

Ειδικότερα, στο νομοσχέδιο αναφέρεται ότι «εάν απεργία ή στάση εργασίας που έχει κηρυχθεί από πρωτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση κριθεί παράνομη σύμφωνα με τη διαδικασία της παρ. 4, δεν επιτρέπεται, μετά την έκδοση της απόφασης, η κήρυξη απεργίας κατά του ίδιου εργοδότη και με ίδια ημερομηνία έναρξης από την αντίστοιχη δευτεροβάθμια ή τριτοβάθμια συνδικαλιστική οργάνωση».

Επίσης, για να γίνει μία απεργία θα πρέπει να προηγηθεί μία απίστευτη γραφειοκρατία. Η 24ωρη προειδοποίηση πλέον θα πρέπει να είναι «έγγραφη, να επιδίδεται με δικαστικό επιμελητή στον εργοδότη ή τους εργοδότες που αφορά και περιλαμβάνει την ημέρα και ώρα έναρξης και τη διάρκεια της απεργίας, τη μορφή αυτής, τα αιτήματα της απεργίας και τους λόγους που τα θεμελιώνουν».

Παράλληλα περιορίζει τους δημοσίους υπαλλήλους που μπορούν να συμμετέχουν σε απεργίες, δημιουργώντας τον θεσμό του «προσωπικού ασφαλείας» που θα φτάνει σε ποσοστό 33%.

Επίσης, όσοι κάνουν κατάληψη θα έχουν αστική ευθύνη και θα είναι αντιμέτωποι με καταβολή αποζημίωσης στην «θιγόμενη επιχείρηση». Ειδικότερα, σύμφωνα με το υπουργείο Εργασίας, «προστίθεται διάταξη σύμφωνα με την οποία τόσο οι συνδικαλιστές που πραγματοποιούν καταλήψεις, αποκλεισμούς, ή ασκούν βία, εμποδίζοντας τους εργαζόμενους που δεν συμμετέχουν στην απεργία να εργαστούν, όσο και η συνδικαλιστική τους οργάνωση, θα έχουν αστική ευθύνη. Η ευθύνη δεν βαραίνει το σύνολο των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου αλλά εκείνους που προβαίνουν σε αυτές τις πράξεις, ενώ η καταβολή αποζημίωσης προϋποθέτει την άσκηση αγωγής από την θιγόμενη επιχείρηση».

Επιπλέον, το νομοσχέδιο προβλέπει, ότι προϋπόθεση για κήρυξη απεργίας και εκλογή διοικητικού συμβουλίου, είναι να υπάρχει διαθέσιμο σύστημα ηλεκτρονικής ψηφοφορίας, ενώ απαγορεύει την ενίσχυση συνδικαλιστικών οργανώσεων από εργοδότες και κόμματα.

Η ελάχιστη εγγυημένη υπηρεσία κατά τη διάρκεια απεργιών στην κοινή ωφέλεια, ορίζεται κατ' αρχήν σε 33%, αλλά προβλέπεται ότι μπορεί να μειωθεί με ΚΥΑ που εκδίδουν, ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων και ο καθ' ύλην αρμόδιος υπουργός, κατόπιν τεκμηριωμένου αιτήματος ή συμφωνίας των κοινωνικών εταίρων. Σε περίπτωση που δεν επέλθει η συμφωνία για το προσωπικό ελάχιστης εγγυημένης υπηρεσίας, η διαφορά παραπέμπεται στη μεσολάβηση του ΟΜΕΔ.

Σύμφωνα με τον προγραμματισμό της κυβέρνησης το νομοσχέδιο θα συζητηθεί από βδομάδα στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής θα τεθεί προς ψήφιση στην Ολομέλεια στις 17 Ιουνίου. Υπενθυμίζεται, ότι για τις 10 Ιουνίου έχει προκηρυχθεί πανελλαδική πανεργατική απεργία, για το νομοσχέδιο Χατζηδάκη.

Οι επίμαχες προβλέψεις

Αναφορικά, με την επίμαχη διευθέτηση του χρόνου εργασίας, προβλέπεται μια βελτίωση νομοτεχνικής φύσης που δεν αλλάζει την αρχική ρύθμιση του νομοσχεδίου και επίσης διευκρινίζεται ότι το ωράριο εργασίας στο πλαίσιο συστήματος διευθέτησης του χρόνου εργασίας θα δηλώνεται και στο σύστημα "ΕΡΓΑΝΗ".

Έτσι, παραμένει η κεντρική διάταξη που προβλέπει ότι όπου δεν υπάρχει συνδικαλιστική οργάνωση ή δεν επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ συνδικάτου και εργοδότη, μετά από αίτημα του εργαζομένου θα μπορεί να εφαρμοστεί το ελαστικό ωράριο. Δηλαδή, με την υπογραφή ατομικής σύμβασης ο εργαζόμενος θα μπορεί μια χρονική περίοδο αυξημένης παραγωγής να εργάζεται ημερησίως έως 10 ώρες και σε άλλη χρονική περίοδο να εργάζεται αντίστοιχα λιγότερες ώρες ή να παίρνει ρεπό.

Ακόμα προβλέπεται ότι θεωρείται παράνομη η απόλυση εξαιτίας της άρνησης του εργαζομένου για τη διευθέτηση του ωραρίου (σ.σ. υπάρχει αντίφαση καθώς υποτίθεται ότι η πρόταση για ελαστικό ωράριο γίνεται από τον εργαζόμενο).

Παραμένουν επίσης:

• Η θέσπιση της Ψηφιακής Κάρτας Εργασίας.
• Η δυνατότητα 4ήμερης εργασίας την εβδομάδα στο πλαίσιο της διευθέτησης του χρόνου εργασίας.
• Η χορήγηση του διαλείμματος μετά από 4 ώρες εργασίας (αντί για 6 ώρες).
• Η αύξηση των επιτρεπόμενων υπερωριών στις 150 ώρες το χρόνο και εξίσωση σε βιομηχανία και λοιπούς κλάδους, όπως συμβαίνει στην Ευρώπη (Σήμερα είναι: 96 ώρες/έτος στη βιομηχανία και 120 ώρες/έτος στις μη βιομηχανικές επιχειρήσεις). Παράλληλα, αυξάνεται η αμοιβή για τις υπερωρίες για τις οποίες δεν τηρούνται οι προβλεπόμενες διαδικασίες έγκρισης και ορίζεται στο καταβαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο κατά 120% (από 80%, που ίσχυε έως τώρα).
• Η επέκταση της δυνατότητας εργασίας τις Κυριακές με την ισχύουσα αυξημένη αμοιβή στους κλάδους που έχουν ήδη ανακοινωθεί.