Έρευνα Prorata: Ποιον θα ψήφιζαν οι Έλληνες για πρόεδρο των ΗΠΑ - Δείτε τα εντυπωσιακά αποτελέσματα
Σημαντικά τα ποσοστά του Τραμπ στους νέους ψηφοφόρους. Τι ψηφίζουν οι πολίτες ανάλογα με την οικονομική τους κατάσταση.
Περίπου 10 ημέρες μετά τις εκλογές στις ΗΠΑ και την επικράτηση του Ντόναλντ Τραμπ, το ελληνικό κοινό εκφράζει -για δεύτερη φορά μέσα στη χρονιά- τις προτιμήσεις του για τις πρόσφατες αμερικανικές εκλογές, ίσως από τις σημαντικότερες των τελευταίων δεκαετιών.
Στη νέα πανελλαδική έρευνα της Prorata για τις αμερικανικές εκλογές, που πραγματοποιήθηκε διαδικτυακά σε δείγμα 650 ατόμων από 17 ετών και άνω, το χρονικό διάστημα 5 έως 8 Νοεμβρίου οι Έλληνες απαντούν τι νομίζουν ότι θα φέρει η νέα προεδρία Ντόναλντ Τραμπ, από τα ελληνοτουρκικά, μέχρι το Κλίμα και τον πόλεμο στην Ουκρανία και το Ισραήλ.
Ο 1 στους 3 θα ψήφιζε Τραμπ
Εάν ψήφιζαν οι Έλληνες για πρόεδρο των ΗΠΑ, το 42% θα επέλεγε την Κάμαλα Χάρις ενώ το 34% τον Ντόναλντ Τραμπ. Υπενθυμίζεται ότι το καλοκαίρι (Ιούλιος 2024) τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν 58% και 26% που σημαίνει ότι ο Ρεπουμπλικάνος πολιτικός «κέρδισε» στο μεσοδιάστημα περισσότερους Έλληνες. Ένας στους τέσσερις (21%) δε θα επέλεγε κανέναν από τους δύο.
«Τα ποσοστά μου φαίνονται λογικά. Νομίζω λοιπόν ότι γενικά οι Έλληνες προτιμούσαν τον δημοκρατικό υποψήφιο από τον Τραμπ.
Η Κάμαλα δεν ήταν ο ισχυρότερος υποψήφιος» λέει ο Αμερικανός πρώην διπλωμάτης στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Τζον Μπρέιντι Κίσλινγκ.
Βλέποντας τα συγκεκριμένα ποσοστά, αλλά και αυτά που ακολουθούν, ο Αφεντούλης Λαγγίδης, Διδάκτωρ Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, και διδάσκων στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών εκτιμά πως υπάρχει ζήτημα με την ενημέρωση το κόσμου. «Ίσως είναι και το πιο σημαντικό με όλα αυτά που συζητάμε. Η ενημέρωση δεν είναι πλήρης αντιστροφή της πραγματικότητα, αλλά είναι απόκρυψη κάποιων παραμέτρων που θα μπορούσαν να κάνουν και τη διαφορά στις απαντήσεις».
Οικονομικά εύρωστοι υπέρ Χάρις, ακροδεξιά «δαγκωτό» Τραμπ
Το προφίλ αυτών που θα ψήφιζαν τον Τραμπ και την Κάμαλα είναι ίσως το πλέον σημαντικότερο στοιχείο τόσο για τον κ. Λαγγίδη όσο και τον κ. Κίσλινγκ. Η Κάμαλα Χάρις απολαμβάνει σημαντικής υποστήριξης ατόμων που κινούνται από τον ακροαριστερό μέχρι τον κεντροδεξιό χώρο, με την ακροδεξιά γωνιά να είναι “κάστρο” του Ντόναλντ Τραμπ (83%).
Παρατηρώντας τους ιδεολογικούς χώρους που προέρχονται οι υποστηρικτές της Κάμαλα Χάρις και Ντόναλντ Τραμπ, φαίνεται μεγάλη πόλωση. Οι υποστηρικτές της Χάρις είναι περισσότερο μοιρασμένοι, αλλά σίγουρα ελάχιστοι στον χώρο της ακροδεξιάς, μόλις 9%.
«Με ενδιέφερε πολύ να δω την ανάλυση αυτών των αποτελεσμάτων και πόσο στενά βασικά οι ακροδεξιοί ήταν αυτοί που έβλεπαν έντονα τον Τραμπ ως ευεργετικό. Όμως, η κεντροαριστερά τον έβλεπε επιβλαβή. Νομίζω ότι είναι μια πολύ γενική αίσθηση» λέει ο Αμερικανός διπλωμάτης.
«Εδώ είναι εντονότατη η πόλωση» λέει ο δρ. Λαγγίδης. «Στην Κάμαλα Χάρις, έχουμε άκρα αριστερά 42% και Κάμαλα Χάρις δεν είναι άκρα αριστερά. Το κέντρο ψηφίζει Κάμαλα. Εγώ, θα περίμενα από το κέντρο και δεξιότερα να υπάρχει μεγαλύτερη ταύτιση, στη δεξιά και το κέντρο. Εκεί θα περίμενα κάτι παραπάνω για τον Τραμπ. Εδώ όμως η κεντροδεξιά είναι αναφανδόν υπέρ της Κάμαλα. Εδώ βλέπουμε την κεντροδεξιά να συμφωνεί με την ακροαριστερά».
Προσπαθώντας να ερμηνεύσει αυτά νούμερα αυτά, ο κ. Λαγγίδης υποθέτει, «ίσως δεν το κατάλαβαν, ίσως είναι οι παραστάσεις για τον Τραμπ, για τον οποίο μόνο κέρατα πιστεύαν ίσως ότι λείπουν από το κεφάλι του». Για τον ίδιο τα ελληνικά κατεστημένα ΜΜΕ και κυρίως η τηλεόραση, απεικονίζουν αυτό που έγινε στις ΗΠΑ. Στις ΗΠΑ, «με την εξαίρεση του Fox στην τηλεόραση, όλα τα υπόλοιπα ήταν πολύ ή υπέρ το δέον με την Κάμαλα Χάρις, και στο διαδίκτυο εάν δεν υπήρχε ίσως και το Χ ή φυσικά αυτά τα ακροδεξιά συνομωσιολογικά τα οποία πάντοτε θα υποστηρίζουν ότι και να γίνει τον Τραμπ, φανταστείτε τι θα γινόταν».
Οικονομικά, οι υποστηρικτές της Χάρις εδώ στην Ελλάδα είναι ελαφρώς καλύτερα οικονομικά, αθροιστούν τα ποσοστά. Μη προνομιούχοι θα ψήφιζαν στην Ελλάδα Τραμπ, λέει ο δρ. Λαγγίδης
Το 46% των νέων στηρίζει Τραμπ
Η Χάρις έχει περισσότερες γυναίκες υποστηρίκτριες (53%) έναντι του Τραμπ (20%), ενώ ο Ρεπουμπλικάνος πολιτικός συγκινεί περισσότερο τις νεώτερες ηλικίες (46%) έναντι (33%) της Χάρις.
«Για μένα είναι η πιο ενδιαφέρουσα διαφάνεια» λέει ο Αφεντούλης Λαγγίδης, εστιάζοντας κυρίως στις ηλικίες. «Έχουμε μια αντιστροφή εδώ του εκλογικού σώματος. Ηλικιακά έχει ένα ενδιαφέρον γιατί δείτε εδώ στην ηλικία 17-34 είναι το 46% υπέρ Ντόναλντ Τραμπ ενώ στις ΗΠΑ ήταν η νεολαία που ψήφισε υποτίθεται υπέρ της Χάρις. Επίσης, το αντίθετο συμβαίνει στην Αμερική στους ανω των 55, που είναι αναφανδόν υπέρ Τραμπ στις ΗΠΑ, ενώ στην Ελλάδα οι μεγαλύτερες ηλικίες ψηφίζουν Κάμαλα. Στην μεσαία κατηγορία, στο 37-38 έχουμε περίπου ισοψηφία, άρα νομίζω πιο ενδιαφέροντα είναι τα ευρήματα για τις ηλικίες 17-34 και άνω των 55».
Επιχειρώντας, ο κ. Λαγγίδης να ερμηνεύσει την απήχηση του Τραμπ στους νέους εδώ στην Ελλάδα, τονίζει στην Ελλάδα έχουμε εντελώς διαφορετικά δεδομένα, «Στις ΗΠΑ υπάρχει ανεργία αλλά δεν είναι το κατανεμημένη προς αυτό το γκρουπ. Δεν είναι δηλαδή η ομάδα των 17-34 στις ΗΠΑ που υφίσταται την ανεργία όσο την υφίσταται εδώ στην Ελλάδα, λέει υπογραμμίζοντας όμως πως όλα αυτά είναι ελλείψει πηγών πληροφόρησης.
Ούτε Μπάιντεν, ούτε Κάμαλα λένε σχεδόν οι 7 στους 10
Σχεδόν ο ένας στους τρεις (27%) προτιμούσε την Κάμαλα έναντι του Τζο Μπάιντεν, ωστόσο, ένα συντριπτικό 65% δεν θα προτιμούσε κανέναν. «Εντυπωσιάστηκα από αυτή τη διαφάνεια», λέει ο Μπρέιντι. «Αυτό είναι πολύ σημαντικό στατιστικό γιατί αντιπροσωπεύει το γεγονός ότι οι Έλληνες, όπως και όλοι οι άλλοι, πιστεύουν ότι ο Μπάιντεν ήταν πολύ μεγάλος ηλικιακά για να είναι επιτυχημένος υποψήφιος, αλλά η εσωτερική διαδικασία με την οποία το Δημοκρατικό Κόμμα συσπειρώθηκε γύρω από την Καμάλα Χάρις, δεν είναι μια διαδικασία που θα λειτουργούσε για τους ξένους και οι Έλληνες τα βλέπουν απ΄ έξω».
Ο Αμερικανός πρώην διπλωμάτης εξηγεί ότι το Δημοκρατικό Κόμμα δεν είχε καμία πραγματική επιλογή από το να συσπειρωθεί γύρω από τη Χάρις. «Ως Αμερικανός Δημοκρατικός, ξέρετε, είδα ότι η Χάρις ήταν η μόνη λογική λύση σε αυτό το σημείο της προεκλογικής εκστρατείας» δίχως να «σημαίνει ότι ήταν το καλύτερο άτομο για τη δουλειά».
Μετά την αποχώρηση του Τζο Μπάιντεν τον Ιούλιο από την κούρσα, ο Μπρέιντι υπογραμμίζει ότι δεν υπήρχε χρόνος για άλλο πρόσωπο που να έχει “νομιμοποίηση” για να εκλεγεί. «Βασικός λόγος για τις ανόητα μακροχρόνιες προεκλογικές εκστρατείες στις ΗΠΑ», σύμφωνα με τον διπλωμάτη «είναι να βρεθεί ένα ιδιαίτερα επίμονο άτομο που αποδεικνύει την ικανότητα να εμπνέει πολλές διαφορετικές εκλογικές ομάδες και περιφέρειες και η Κάμαλα Χάρις, αν και πολύ αποτελεσματική στην προσέλκυση δωρητών, δεν μπορούσε μέσα στο στενό χρονικό διάστημα να υπηρετήσει επιτυχώς αυτόν τον στόχο».
Το 65% είναι τεράστιο, συμφωνεί ο κ. Λαγγίδης. «Ξέρει κανείς ποιος θα μπορούσε να είναι τρίτος; Σαν καταλληλότερη επιλογή; Νομίζω ότι κανείς Έλληνας δεν θα μπορούσε να απαντήσει σε αυτό. Στην περίπτωση ενός καλά ενημερωμένου να έλεγε την περίπτωση του Μπέρνι Σάντερς, πέραν αυτού δεν υπάρχει κάτι άλλο, το απόλυτο κενό. Η εικόνα φτιάχτηκε από τα ΜΜΕ, τα μέσα περιορίζουνε σε ένα αυστηρό δίπολο Χάρις ή Μπάιντεν, Χάρις ή Τραμπ».