Ένας «άγνωστος» θεσμός που υπηρετεί μέσα από την κοινοβουλευτική διπλωματία τον αντιφονταμενταλισμό και τα ανθρώπινα δικαιώματα
Η διπλωματία έχει πολλές και διαφορετικές όψεις. Στην περίπτωση της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας (ΔΣΟ), καταφέρνει να φέρνει κοντά φωνές από όλο τον κόσμο σε θέματα πολιτισμού και θρησκειών, μιλώντας εκ μέρους βουλευτών από όλο τον κόσμο που έχουν ως κοινό την Ορθοδοξία.
Στόχος της ΔΣΟ δεν είναι να επιβάλλει θέσεις και απόψεις, αλλά να συνδιαλέγεται για ζητήματα που αφορούν τις χριστιανικές αξίες της Ευρώπης. Την επιρροή που ασκείται στο πλαίσιο της κοινωνικής ζωής, στην πολιτική σκέψη και στον τρόπο διακυβέρνησης. Να προωθήσει τον διάλογο και την ειρηνική συνύπαρξη με ανθρώπους διαφορετικών θρησκευτικών κοσμοθεωριών.
Η ΔΣΟ συμπλήρωσε 30 χρόνια και στο πλαίσιο αυτό διοργάνωσε τις εργασίες της Γενικής Συνέλευσης με τη συμμετοχή εκπροσώπων από 19 Κοινοβούλια. Εκτός της Ελλάδας συμμετείχαν εκπρόσωποι από την Αίγυπτο, την Αιθιοπία, την Αλβανία, την Αρμενία, τη Βόρεια Μακεδονία, τη Βοσνία Ερζεγοβίνη, τη Βουλγαρία, τη Γεωργία, την Ελλάδα, την Ιορδανία, το Ιράν, την Κύπρο, την Ουγγαρία, την Ουγκάντα, την Παλαιστίνη, την Πολωνία, τη Ρουμανία, τη Σερβία και το Σουδάν. Επίσης συμμετείχαν πολλοί εκπρόσωποι διεθνών οργανισμών και Ακαδημαϊκοί.
Στο πλαίσιο της θεματολογίας που αναπτύχθηκε και αφορούσε «τον ρόλο των χριστιανικών αξιών στην Ευρώπη και τον κόσμο: Συγκλίσεις και Αποκλίσεις», οι ομιλητές μίλησαν για τις προκλήσεις και την κατάσταση εντός και όχι μόνο της γηραιάς Ηπείρου.
Όπως αναφέρθηκε μεταξύ άλλων «η Ευρώπη μας καλεί επειγόντως να είμαστε πιο δραστήριοι στην επιβολή των διεθνών υποθέσεων και συνεργασίας. Η επιρροή των χριστιανικών αξιών στα θεμέλια της Ευρώπης είναι ορατή στο ηθικό και ηθικό πλαίσιο που καθοδήγησε τη συμπεριφορά ατόμων και κοινωνιών, στην τέχνη και την αρχιτεκτονική, στην πολιτική σκέψη και διακυβέρνηση και πολλές άλλες πτυχές της ζωής. Είναι επίσης σημαντικό να τονιστεί ότι οι χριστιανικές αξίες περιλαμβάνουν τον διάλογο ως έναν τρόπο συνύπαρξης ειρηνικά με ανθρώπους διαφορετικών θρησκευτικών κοσμοθεωριών».
Έγινε επίσης αναφορά στο γεγονός ότι οι Ευρωπαίοι έχουν την αδυναμία, ή δεν βρίσκουν σε κάποιες περιπτώσεις τρόπους, να ενημερώσουν κυρίως τους νέους, για τις πραγματικές χριστιανικές αξίες. Δηλαδή την Ειρήνη, τη Δικαιοσύνη και την Αλληλεγγύη.
Ο ρόλος των Ρώσων
Όμως ο θεσμός στη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων αντιμετωπίζει και προκλήσεις. Η σημαντικότερη των τελευταίων ετών που κλήθηκε να διαχειριστεί ήταν η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Εντός της ΔΣΟ η Ρωσία μέχρι και εφέτος διατηρούσε ην προεδρία, ενώ ο γενικός γραμματέας ήταν βουλευτής από την Ελλάδα. Από το 2019 παραμένει ο βουλευτής Μάξιμος Χαρακόπουλος. Αυτό ωστόσο άλλαξε μετά από πλούσιο πολιτικό και διπλωματικό παρασκήνιο.
Νέος πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης του θεσμού, εξελέγη ο βουλευτής από την Πολωνία Ευγένιος Τσικβίν, ο οποίος αντικατέστησε τον μέχρι πρότινος προεδρεύοντα, μέλος της Ρωσικής Δούμα, Σεργκέι Γκαβρίλοφ, ο οποίος και δεν παρέστη στις επετειακές εκδηλώσεις.
Επί της ουσίας οι εκπρόσωποι των δεκαεννιά κοινοβουλίων απ’ όλο τον κόσμο απέπεμψαν τον Γκαβρίλοφ.
Ωστόσο, υπήρξαν μια σειρά από γεγονότα με αφετηρία τον Ιούνιο του 2019, όταν τα μέλη της της Διακοινοβουλευτικής Συνέλευσης Ορθοδοξίας συγκεντρώθηκαν στην Τιφλίδα όπου έγινε η Σύνοδό τους. Χιλιάδες πολίτες διαδήλωσαν λόγω της παρουσίας του Σεγκέι Γαβρίλοφ στο έδρανο του προέδρου της Βουλής της Γεωργίας. Ο Γαβρίλοφ χρειάστηκε να απομακρυνθεί και να πάει στη Μόσχα ενώ εκτός της Βουλής γίνονταν διαμαρτυρίες για την κατάληψη της Αμπχαζίας και της Νότιας Οσετίας.
Η Ρωσία όπως αποφάσισε να προκαλέσει και οικονόμους τριγμούς στην ΔΣΟ σταματώντας να πληρώνει τη συνδρομή της μετά την εισβολή των Ρωσικών στρατευμάτων στην Ουκρανία, δείχνοντας με όλους τους τρόπους ότι επιθυμεί να απομακρυνθεί από τον θεσμό.
Να σημειωθεί ότι είχε γραφτεί και επιστολή από τα μέλη του Ουκρανικού Κοινοβουλίου προς την ΔΣΟ όπου ζηητούνταν να μη συμμετάσχει στη συνέλευση η Ρωσική αντιπροσωπεία καθώς τα μέλη της «υπόκεινται σε κυρώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
Οι Ρώσοι θεώρησαν ότι όλα αυτά γίνονται λόγω της πίεσης που ασκεί η Αμερικανική πλευρά και το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Για όλα έγιναν τα τελευταία χρόνια, εκείνος που κλήθηκε να βοηθήσει και να πετύχει τη διατήρηση των ισορροπιών και το επίπεδο του θεσμού είναι ο επί τριάντα χρόνια σύμβουλος dr Κώστας Μυγδάλης.
