Ένα πιθανό σενάριο για την επόμενη μέρα στον Σύριζα

Θα ήθελα να σας μεταφέρω ένα σενάριο για το αύριο του Σύριζα. Ένα σενάριο που μου μετέφερε «υψηλά ιστάμενο», όπως λέμε, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και όχι από την νέα φουρνιά στελεχών. Ένα σενάριο, που για τον ίδιο «δεν είναι καθόλου καλό για το κόμμα και γενικότερα για τον χώρο αυτό».

Ίσως και γιαυτό με έκανε κοινωνό του σεναρίου αυτού, που όπως λέει «έχει ήδη το πράσινο φως από τον Α. Τσίπρα και ορισμένους γύρω του που θέλουν να κρατήσουν και στην επόμενη φάση την θεσούλα τους» ακριβώς για να προσπαθήσει να το «κάψει»…

Ο ίδιος, θεωρεί πως θα υπάρξει «μεγάλη αντίδραση και αντιπαράθεση σε μια τέτοια εξέλιξη, μια και εκτός των άλλων θα οδηγήσει και πάλι τον Σύριζα στο περιθώριο και σε μονοψήφια ποσοστά».

Ας δούμε τι προβλέπει το σενάριο αυτό.

Ο Αλέξης Τσίπρας είτε στις εκλογές της Κυριακής πάρει 17-18 είτε 21, δεν παραιτείται. Η δικαιολογία και η εξήγηση του, είναι και αυτή που είπε μετά τις εκλογές του Μάιου. Δεν πρόκειται να αφήσει το καράβι ακυβέρνητο.

Παράλληλα, δεν προχωρά άμεσα σε συνέδριο του κόμματος και δικαιολογία για κάτι τέτοιο είναι πως το κόμμα δεν μπορεί, ενόψει των περιφερειακών και δημοτικών εκλογών του Οκτωβρίου, να βρίσκεται σε μια εξωτερική αναζήτηση και εσωστρέφεια.

Βέβαια, ο κ Τσίπρας δεν ελπίζει σε τίποτε στις εκλογές αυτές, μια και έτσι και αλλιώς, η επιρροή του Σύριζα στον χώρο της αυτοδιοίκησης είναι μηδαμινή.

Μετά τις εκλογές αυτές, θα ξεκινήσουν οι κομματικές διαδικασίες , με «όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο» με την δικαιολογία του να «υπάρξει μεγαλύτερος και ουσιαστικότερος εσωκομματικός διάλογος».

Όλο αυτό το διάστημα, με κάθε ευκαιρία θα προωθείται η κ Αχτσιόγλου (και στην Βουλή αλλά και αλλού) ως ένα νέο πρόσωπο του κόμματος, νέα, μορφωμένη και γυναίκα.

Παράλληλα, η ίδια, έχει αρκετές φορές δείξει ότι βρίσκεται μέσα σε ένα μαρξιστικό πλαίσιο (είτε στον τομέα της οικονομίας είτε με τις δηλώσεις της πως ποτέ η κανονικότητα δεν είναι καλή για την αριστερά…) και αυτό βοηθά να αντιμετωπισθεί θετικά από μια πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ που δεν βλέπει με καλό μάτι τα περί «κεντροαριστεράς».

Στην πορεία λοιπόν -και ανάλογα με τα γεγονότα της εποχής εκείνης- μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2024, η κ Αχτσιόγλου αναλαμβάνει την ηγεσία του Σύριζα, θέλοντας να δείξει ένα νέο πρόσωπο στους ψηφοφόρους ενόψει των Ευρωεκλογών του 2024.

Μέσω τω  Ευρωεκλογών αυτών εξάλλου, ο Α. Τσίπρας, «δραπετεύει» στην Ευρωβουλή μια και τίθεται επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου «για να δώσει την μάχη κατά την συντηρητικής ΝΔ», ελπίζοντας και σε κάποια φθορά της κυβέρνησης. (Οι ευρωεκλογές θα γίνουν κατά πασά βεβαιότητα με λίστα, θέμα που θα ρυθμιστεί μέσα στο φθινόπωρο νομοθετικά από την κυβέρνηση).

Το σενάριο αυτό, φοβίζει τον συνομιλητή μου, γιατί όπως λέει «οδηγεί τον πολιτικό χώρο από κυβερνώσα αριστερά και πάλι στο περιθώριο που είμαστε πολλά χρόνια» και γιατί όπως λέει «δεν είναι καθόλου σίγουρο πως μια τέτοια αλλαγή θα βρει συμφώνους όλους τους παλαιούς συντρόφους, αλλά και μεγάλο κομμάτι των από το ΠΑΣΟΚ προσελθόντων».

Η πραγματοποίηση του σεναρίου αυτού υπόκειται σε πολλές παραμέτρους. Το καταγραφώ όμως γιατί και ο συνομιλητής μου είναι πολύ σοβαρός και πολλά χρόνια στα «ψηλά πατώματα» του χώρου της «ανανεωτικής αριστεράς», αλλά και γιατί έχει πολλά στοιχεία λογικής και συμφέροντος για αρκετούς στον χώρο αυτό. Ιδίως αυτούς που θέλουν να μείνουν παράγοντες σε ένα έστω και μικρό κόμμα, αλλά και σε αυτόν/ούς που θέλουν να «δραπετεύσουν» με όσο το δυνατόν αλώβητη την υστεροφημία τους.…