Εκλογές με το βλέμμα στον προοδευτικό πόλο
Το αποτέλεσμα των εκλογών της 21ης Μαΐου αποτυπώνει μία συντριπτική νίκη για τη Νέα Δημοκρατία και τον Κυριάκο Μητσοτάκη προσωπικά. Είναι δεδομένο πως στις επερχόμενες κάλπες της 25ης Ιουνίου δεν μπορεί να τεθεί υπό αμφισβήτηση η πρωτιά της δεξιάς παράταξης.
Το αν θα αμφισβητηθεί η ηγεμονία του πολιτικού της σχεδίου όμως εξαρτάται εν πολλοίς από το ποια δύναμη θα βρίσκεται στη θέση της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης και από το ποια στρατηγική θα ακολουθήσει αυτή την επαύριον των εκλογών.
Εκ των πραγμάτων τα βλέμματα όλων στρέφονται στις διεργασίες που λαμβάνουν χώρα τα τελευταία 24ωρα στον προοδευτικό χώρο, καθώς το αποτέλεσμα της προηγούμενης Κυριακής δημιούργησε πρωτίστως σοκ σε όλους τους προοδευτικούς πολίτες για δύο βασικά λόγους.
Ο πρώτος αφορά το γεγονός ότι η Κυβέρνηση Μητσοτάκη μηδένισε κυριολεκτικά το όποιο πολιτικό κόστος είχε εισπράξει την τελευταία τετραετία από διάφορα μέτωπα, ενισχύοντας ταυτόχρονα τις δυνάμεις της.
Το δεύτερο, σχετίζεται με την συντριπτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Είναι προφανές ότι η στρατηγική της απλής αναλογικής ηττήθηκε κατά κράτος, ενώ το μήνυμα που εξέπεμψε η Κουμουνδούρου ήταν θολό και καθόλου πειστικό.
Άλλωστε, ήδη στελέχη της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης προχωρούν σε δημόσια αυτοκριτική και όπως ανέφεραν πηγές του κόμματος στο flash.gr «εκλογές δεν μπορείς να κερδίσεις χωρίς να προβάλεις ένα καθαρό και θετικό μήνυμα».
Η συζήτηση γύρω από τις αιτίες της ήττας αναμένεται να φουντώσουν τις επόμενες ημέρες με τις εσωκομματικές διεργασίες να επισπεύδονται και το ζήτημα της αξιοπιστίας να μπαίνει σε πρώτο πλάνο.
Όλες οι πλευρές πάντως αναγνωρίζουν, ότι παρά τα σοβαρά λάθη σε επίπεδο στρατηγικής και λειτουργίας, το πολιτικό κεφάλαιο του Αλέξη Τσίπρα είναι μεγάλο καθώς ανέλαβε ένα κόμμα του 3%, το οποίο έγινε κυβέρνηση, διαχειρίστηκε την κυβερνητική εξουσία σε πολύ δύσκολες συνθήκες και παραμένει, παρά την μεγάλη ήττα, Αξιωματική Αντιπολίτευση. Άρα, de facto ο στόχος της ενίσχυσης του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στις 25 Ιουνίου και η παραμονή του στη δεύτερη θέση προστατεύει και το πολιτικό κεφάλαιο του Αλέξη Τσίπρα. Το αν αυτό θα γίνει με ή χωρίς τον ίδιο στο τιμόνι του κόμματος είναι κάτι που θα αποφασιστεί πρωτίστως από τον ίδιο.
Στη συνεδρίαση του εκτελεστικού γραφείου πάντως της Δευτέρας, το κλίμα ήταν ενωτικό απ’ όλες τις πλευρές με το ζήτημα της άμεσης ανασυγκρότησης να τίθεται επί τάπητος. Το βέβαιο είναι ότι απαιτούνται ριζικές αλλαγές τουλάχιστον στο επίπεδο της πολιτικής στρατηγικής όσο και της προεκλογικής τακτικής προκειμένου να ανακτηθεί χαμένο έδαφος.
Στην Κουμουνδούρου μιλούν για τον κίνδυνο της επιστροφής ενός βολικού για το σύστημα δικομματισμού και γι’ αυτόν το λόγο θα επικεντρωθούν το επόμενο διάστημα σε μία αλλαγή πλεύσης βάζοντας εκ νέου στο προσκήνιο στοιχεία προγραμματικής Αντιπολίτευσης με θετικό πρόταγμα.
Την ίδια ώρα, οι όποιες γέφυρες μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ μετά το «κάψιμο» της απλής αναλογικής γκρεμίστηκαν. Πάντως, και οι δύο πλευρές θα σπεύσουν να επενδύσουν σε ένα ανταγωνιστικό αφήγημα απέναντι στην κυβερνητική πρόταση της ΝΔ και οι συγκρούσεις θα είναι αναπόφευκτες.
Η άνοδος του ΠΑΣΟΚ ήταν σημαντική, ωστόσο, δεν φαίνεται προς το παρόν να δημιουργεί συνθήκες συνολικής επανόδου της Χαριλάου Τρικούπη. Άλλωστε, δεν πρέπει να παραγνωρίζει κανείς ότι παραδείγματος χάριν στο λεκανοπέδιο της Αττικής το ΠΑΣΟΚ βγήκε τέταρτο κόμμα κάτω από το ΚΚΕ με τα ποσοστά του στα μεγάλα αστικά κέντρα να παραμένουν ακόμη χαμηλά. Εντούτοις, το κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη προσέρχεται στην επικείμενη εκλογική αναμέτρηση με αέρα ανόδου και έχοντας στη φαρέτρα του μία νέα δυναμική. Το αν αυτή θα περιοριστεί εξαρτάται εν πολλοίς από την στρατηγική που θα ακολουθήσει η Κουμουνδούρου.