Εικόνες σοκ από τη «Σεντνάγια», το κολαστήριο του καθεστώτος Άσαντ - Φυλακισμένοι 30 μέτρα κάτω από τη γη

Το γύρο του διαδικτύου κάνουν οι εικόνες που έρχονται από τη Συρία, λίγες ώρες μετά την πτώση του καθεστώτος Άσαντ. Μεταξύ εκείνων που έχουν προκαλέσει μεγάλη αίσθηση είναι όσες προέρχονται από τη λεγόμενη «Σεντνάγια», μία μεγάλη στρατιωτική φυλακή στα περίχωρα της Δαμασκού, όπου η συριακή κυβέρνηση κρατούσε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους.

Το Συριακό Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων που εδρεύει στη Βρετανία ανέφερε ότι «οι πόρτες της διαβόητης φυλακής “Σεντνάγια”, γνωστής ως “ανθρώπινο σφαγείο”, άνοιξαν για χιλιάδες κρατούμενους που φυλακίστηκαν από τον μηχανισμό ασφαλείας καθ’ όλη τη διάρκεια της διακυβέρνησης του καθεστώτος».

Πλάνα δείχνουν οικογένειες να βρίσκονται έξω από τη φυλακή, αναζητώντας απεγνωσμένα πληροφορίες για τα αγαπημένα τους πρόσωπα που εξαφανίστηκαν, ελπίζοντας είτε να επανενωθούν μαζί τους είτε να επιβεβαιώσουν τη μοίρα τους.

Ομάδες ειδικευμένων διασωστών επιχείρησαν να βγάλουν εγκλωβισμένους σε υπόγεια κελιά έως και 30 μέτρα κάτω από τη γη. Με κάμερες να καταγράφουν υπόγεια κελιά τα οποία όμως δεν μπορούν να εντοπίσουν ή σε κάποιες περιπτώσεις να ξεκλειδώσουν, τα σωστικά συνεργεία καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ένας αριθμός κρατουμένων στη λεγόμενη «κόκκινη πτέρυγα», στο τρίτο υπόγειο της φυλακής, είχαν «αφεθεί να σαπίσουν ζωντανοί». Έξοδος από τα κελιά δεν υπήρχε, καθώς είχε χτιστεί.

Η επαρχιακή διοίκηση της Δαμασκού απηύθυνε έκκληση μέσω των social media σε πρώην στρατιώτες και εργαζόμενους στις φυλακές του καθεστώτος Άσαντ να παράσχουν στις δυνάμεις των ανταρτών τους κωδικούς για τις ηλεκτρονικές υπόγειες πόρτες. Λένε ότι δεν μπόρεσαν να τις ανοίξουν προκειμένου να απελευθερώσουν «περισσότερους από 100.000 κρατούμενους που φαίνονται στις οθόνες CCTV». Για την απελευθέρωση των κρατουμένων αναπτύχθηκαν πέντε ομάδες με εκπαιδευμένους σκύλους και ιατρικό προσωπικό, καθοδηγούμενο από κάποιον εξοικειωμένο με τη διάταξη της φυλακής.

Στην κόκκινη πτέρυγα, οι αντάρτες αναφέρουν ότι βρήκαν τεράστιους θαλάμους βασανιστηρίων με σωρούς πτωμάτων αλλά και ανθρώπινων οστών, με σιδερένιες πρέσες που -όπως διαπιστώνουν- χρησιμοποιούνταν για να λιώνουν τα σώματα των θυμάτων, ώστε να μπορούν να εξαφανιστούν εύκολα.