Έφτασε στο Εφετείο η Πισπιρίγκου - «Ώρα μηδέν» για την απόφαση

Στο Εφετείο Αθηνών έφτασε πριν από λίγη ώρα η Ρούλα Πισπιρίγκου που κατηγορείται για τον θάνατο της πρωτότοκης 9χρονης κόρης της, Τζωρτζίνα.

Μετά από διαδικασία 14 μηνών, περίπου 100 συνεδριάσεις, την εξέταση περίπου 60 μαρτύρων, την αξιολόγηση των θέσεων της κατηγορουμένης και των στοιχείων που περιλαμβάνονται στη δικογραφία, το δικαστήριο σήμερα θα δώσει την ετυμηγορία του για όσα καταλογίζονται στην 35χρονη κατηγορουμένη.

Την μητέρα που κάθεται στο εδώλιο με βαρύτατο κατηγορητήριο, το οποίο θεωρεί ότι αποπειράθηκε να σκοτώσει το παιδί της τον Απρίλιο του 2021, με την χορήγηση κεταμίνης μέσα στο Καραμανδάνειο Νοσοκομείο Πάτρας και ότι λίγους μήνες αργότερα, στις 29 Ιανουαρίου 2022 πέτυχε το σχέδιο της κατά της ζωής της 9χρονης, χρησιμοποιώντας την ίδια ουσία, ενόσω το κοριτσάκι νοσηλευόταν στο Νοσοκομείο Αγλαΐα Κυριακού.

Οι δικαστές καλούνται να σταθμίσουν κρίσιμα ζητήματα που αφορούν κυρίως επιστημονικά δεδομένα όσον αφορά την ουσία κεταμίνη αλλά και τη θέση της κατηγορουμένης ότι η υπόθεση που έχει προκαλέσει τεράστιο ενδιαφέρον σε μεγάλη μερίδα πολιτών, είναι «μία τεράστια πλάνη της Δικαιοσύνης» όπως διατείνεται ο συνήγορος της 35χρονης.

Κατά τη διάρκεια της αποδεικτικής διαδικασίας, με πολλές από τις συνεδριάσεις να διεξάγονται σε υψηλούς τόνους, οι θέσεις της κατηγορουμένης έναντι των στοιχείων της δικογραφίας, είναι ότι η Τζωρτζίνα χάθηκε για λόγους που δεν αφορούν την ίδια, αλλά σχετίζονται είτε με κακή αξιολόγηση και διαχείριση της κατάστασης του παιδιού από τους γιατρούς, είτε λόγω εγγενούς γονιδιακής πάθησης, που δεν είχε εντοπιστεί εγκαίρως.

Σύμφωνα με την κατηγορία, το κίνητρο για την εγκληματική ενέργεια σε βάρος της κόρης της για την Πισπιρίγκου ήταν συγκεκριμένα «παθογενή» χαρακτηριστικά της προσωπικότητας της, όπως τονίζεται στο βούλευμα παραπομπής της.

Το βούλευμα αναφέρεται σε «ιδέες μεγαλείου συνδεόμενες με τη δημοσιότητα/διασημότητα, αλλά μη έχουσες έρεισμα στην πραγματικότητα» στην αντίληψη πως κάποιος μπορεί να κερδίσει δημοσιότητα μέσα από παραβατικές πράξεις, σε «διαρκή διαπραγμάτευση μεταξύ αλήθειας και ψέματος, πραγματικού και μη πραγματικού, σε αποστέρηση κάθε γνησίου συναισθήματος, σε επικέντρωση (κατά προεξάρχοντα ρόλο) σκέψεων και επενδύσεων γύρω από τον ήδη εν διαστάσει σύζυγό της και υποστηρίζοντα την κατηγορία, με ενδιάθετη έκφραση κτητικότητας επ' αυτού» στον φόβο εγκατάλειψης που την διακατείχε αλλά και στην «αντίληψη των παιδιών της ως μία ναρκισσιστική προέκταση του εαυτού της».