Δημοσκοπήσεις με «καμπανάκι» πολλών ταχυτήτων για το πολιτικό σύστημα

Διαπιστώνω ότι ξεκίνησαν ήδη οι πρώτες δημοσκοπήσεις, όσοι σημασία μπορούν ν έχουν, καθώς οι περισσότεροι εξ υμών είναι στις ξαπλώστρες, αλλά όσο να είναι δεν μπορώ να τις αγνοήσω. Όχι τίποτε άλλο, αλλά πολλά από αυτά που καταγράφουν δεν απέχουν από την αίσθηση που έτσι και αλλιώς υπάρχει στην κοινωνία και αποτελούν καμπανάκι και μάλιστα πολλών ταχυτήτων για κόμματα και αρχηγούς. Διότι καταγράφουν την απογοήτευση συνολικά από το πολιτικό σύστημα, αλλά και την αρχή του τέλους για το ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη, καθώς για πρώτη φορά τα ποσοστά του κατρακυλάνε πιο χαμηλά και από το ΚΚΕ.

Και από όποια πλευρά και να την αναγνώσεις δείχνει τελικά ότι ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ με τον δικό του τρόπο φαίνεται να τραβάει στο…βυθό και τα άλλα πολιτικά κόμματα. Η συνεισφορά δηλαδή του Κασσελάκη , ένα περίπου χρόνο από την εκλογή του είναι να βυθίζει και τους άλλους στο τέλμα που βύθισε το κόμμα του. Όσον αφορά την σύμπασα αντιπολίτευση ΠΑΣΟΚ και λοιπές δυνάμεις δεν δείχνει ικανή να εισπράξει τίποτε από την κατρακύλα των άλλων. Βέβαια αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι η κυβέρνηση μπορεί να είναι…χαλαρή.

Το ποσοστό τουλάχιστον δημοσκοπικά δείχνει ότι η πτώση της συνεχίζεται και δείχνει να χάνει περίπου το 20% από αυτό που συγκέντρωσε ένα χρόνο και κάτι από τις προηγούμενες κάλπες. Αυτό σημαίνει ότι εάν δεν κάνει κάτι ο Κυριάκος Μητσοτάκης η άσκηση διακυβέρνησης θα είναι δυσκολότερη από εδώ και πέρα. Μάγος δεν είμαι για να μπορώ να προβλέψω ποια θα είναι αυτή η κίνηση που θα λειτουργήσει για το σώμα της ΝΔ ως απινιδωτής σε εμφραγματία. Αυτή όμως είναι και η πρόκληση που έχει μπροστά του ο πρωθυπουργός εάν δεν θέλει η κυβέρνησή του να παραμείνει σε κώμα. Που θα είναι δηλαδή εν ζωή αλλά δεν θα μπορεί να κάνει πράγματα, ή να μην μπορεί να πράξει αυτά που ο κ. Μητσοτάκης έχει υποσχεθεί.

Η διαπίστωση είναι ότι το πολιτικό σύστημα χρειάζεται ανάταξη, και κανείς δεν μπορεί να προβλέψει ποια θα είναι η επόμενη μέρα του. Αλλά όποια εκδοχή και να δούμε το βέβαιο είναι ότι ο τόπος σε μια περίοδο ρευστότητας παντού θα πρέπει να έχει κυβέρνηση. Και για την ώρα έχει. Αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε να το θεωρούμε δεδομένο καθώς το περιβάλλον που διαμορφώνεται δεν εμπνέει σιγουριά και σταθερότητα. Εξάλλου το τελευταίο ήταν αυτό που είχε ζητήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης από τους πολίτες στις ευρωεκλογές. Αλλά εκείνοι δεν τον άκουσαν…