Δημήτρης Γκοτσόπουλος: «Το να χάνεις τον πατέρα σου στα 23 έχοντας άλλα 4 αδέλφια είναι πολύ δύσκολο»
Στις μνήμες από τα παιδικά του χρόνια και στην σχέση με την οικογένειά του αναφέρθηκε ο επιτυχημένος ηθοποιός.
Μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη έδωσε ο Δημήτρης Γκοτσόπουλος που πρωταγωνιστεί στην σειρά «Άγιος Έρωτας», στο περιοδικό «Madame Figaro» και αποκάλυψε ενδιαφέρουσες αναμνήσεις από τα παιδικά του χρόνια, μίλησε για την επιτυχία που βιώνει μέσα από τους ρόλους τους, αλλα και την επιθυμία του να αποκτήσει οικογένεια και παιδιά.
Παιδικά χρόνια
«Η πρώτη μου ανάμνηση είναι εγώ μικρός πάνω στο μουλάρι του παππού μου, τα γίδια να τρέχουν μπροστά και να προσπαθώ να ισορροπήσω στο σαμάρι ώστε να μη μου πέσει το γάλα. Θυμάμαι τη μυρωδιά του φρέσκου τριφυλλιού και τον ήχο των κουδουνιών και των τριζονιών το βράδυ. Επίσης, θυμάμαι τα άπειρα αστέρια τη νύχτα, όλα αυτά ήταν για μένα σχεδόν μεταφυσικά. Όταν, στη σχολή πια, διάβασα για πρώτη φορά το έργο Πέερ Γκιντ του Ίψεν, ήταν σαν να έβλεπα τον εαυτό μου σε μικρή ηλικία» εξομολογήθηκε.
Και συνέχισε: «Δεν ήμουν καθόλου ντροπαλός όταν βρισκόμουν στο χωριό όπου το περιβάλλον μού ήταν οικείο, όμως με έπιανε μια συστολή όταν ήμουν στην πόλη. Στην Πάτρα πήγαινα μόνο σχολείο και στίβο και τα απογεύματα γυρνούσα στο χωριό μου και βοηθούσα στις δουλειές. Δε φορούσα επώνυμα ρούχα, δεν έπαιζα βιντεοπαιχνίδια, όπως τα άλλα παιδιά της ηλικίας μου, και τα Σαββατοκύριακα δεν πήγαινα για καφέ, αλλά βοηθούσα στο μάζεμα των ελιών ή σε άλλες δουλειές».
Η απώλεια του πατέρα του και η απόφαση να σπουδάσει υποκριτική
«Το να χάνει ένα παιδί τον πατέρα του στα 23 του χρόνια, έχοντας άλλα τέσσερα αδέλφια, είναι πολύ δύσκολο. Ο πατέρας μου ήταν ελαιοχρωματιστής και η μαμά μου αγρότισσα. Υπήρχε ένας τεράστιος φόβος για το μετά. Όταν "έφυγε" ο πατέρας μου, ήταν σαν κάτι να πεθαίνει και κάτι να ξαναγεννιέται μέσα μου. Εγώ ήμουν χείμαρρος, δε με ένοιαζε τίποτα. Δοκιμάστηκα στη ζωή μου κάνοντας διάφορες δουλειές, μια ατέρμονη εναλλαγή εικόνων και ανθρώπων και ανακάλυψη των δικών μου δυνατοτήτων σ’ αυτό τον κόσμο. Κλήθηκα πολύ γρήγορα να πάρω αποφάσεις που αφορούσαν την οικογένειά μου και το έκανα. Έμεινα έναν χρόνο μέχρι να τα τακτοποιήσω όλα και μετά αποφάσισα να ακολουθήσω τα θέλω μου. Όταν τακτοποιήθηκαν όλα μετά από έναν χρόνο, αποφάσισα να φύγω, να ανοίξω τα φτερά μου, είχε έρθει η ώρα να κάνω αυτό που αγαπώ. Ήρθα στην Αθήνα και σπούδασα στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών. Όταν αποδεχτείς την ύπαρξή σου, δεν έχεις ανάγκη να σε αποδεχτεί κανένας. Ήμουν ελεύθερος να κάνω ό,τι αγαπώ, είχα ξεχρεώσει.» παραδέχεται ο ηθοποιός.
Πώς ονειρεύεται τον εαυτό του σε δέκα χρόνια
Θα ήθελα να αξιωθώ να δημιουργήσω οικογένεια. Λατρεύω τα παιδιά και έχω ένα τεράστιο απόθεμα αγάπης και φροντίδας μέσα μου.
