«Διαβόλου κάλτσα…»
Είναι Σεπτέμβριος του 2007 και η πολιτική ζωή βαδίζει σε μια προεκλογική περίοδο όπου ο Κώστας Καραμανλής είχε επιλέξει τις εκλογές να τις φέρει νωρίτερα, έπειτα των καταστροφικών πυρκαγιών το θέρος του ιδίου έτους, ώστε να προωθήσει τις αλλαγές για την ελληνική οικονομία. Ακόμα εκείνη την εποχή, τα σκυλιά τα δέναμε με τα λουκάνικα, οι διακοπές γίνονταν «all inclusive», ο αστακός αν περίσσευε τον έδιναν στις γάτες, τα δάνεια άφθονα για σπίτι, εξοχικό, αυτοκίνητο, μετρέσα, για κάρτες, διακοπές, για δώρα, οι πίστες γεμάτες και τα λουλούδια, γαρδένιες, το ουίσκι μαύρο. Χλιδή. Κατάσταση «ΠΑΣΟΚ»!
Γενικά ενώ ήταν ο Κ. Καραμανλής σε «δύσκολη θέση» υποτίθεται μετά την αδυναμία να ελέγξει τις πυρκαγιές, με τους δεκάδες νεκρούς και τους «γάτους» υπουργούς, που τα έριχναν στον «στρατηγό άνεμο», το οικονομικό κλίμα ήταν τόσο καλό, που του επέτρεπε να μη μπει σε περιπέτειες το 2008 και να πάει σε εκλογές, το 2007. Τις κέρδιζε εύκολα έλεγαν οι ειδικοί, όπως και έγινε. Ο κόσμος-ψηφοφόροι-πολιτικό ποίμνιο είχαν έναν «έρωτα» με τον Κ. Καραμανλή και στις εκλογές του Οκτωβρίου το απέδειξαν στην κάλπη. Όλα καλά έως εκεί. Πληρώσαμε τον λογαριασμό, αργότερα!
Πάμε πάλι στον Σεπτέμβριο πριν τις εκλογές … Ο Σύνδεσμος Πωλήσεων Λιανικών Πωλήσεων Ελλάδος ένα από τα προεκλογικά απογεύματα διοργάνωσε ένα Debate μεταξύ εκπροσώπου τη Νέας Δημοκρατίας και του δεύτερου κόμματος του ΠΑΣΟΚ. Το κόμμα έστειλε τον Χρήστο Πρωτόπαπα και την Νέα Δημοκρατία εκπροσώπησε ο τότε σχετικά νέος και χωρίς μεγάλη προβολή, αλλά με ιστορικό επώνυμο Κυριάκος Μητσοτάκης. Μέχρι τότε η κοινή γνώμη γνώριζε τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, την Ντόρα Μπακογιάννη αλλά όχι τον «μικρό» της οικογενείας. Όποιος πει ότι τον γνώριζε, τότε, θα έχει πιάσει και την διαφορά των είκοσι μονάδων στις πρόσφατες εκλογές.
Οι πολιτικοί συντάκτες είχαν αναλάβει τους αρχηγούς και το ρεπορτάζ τους, αλλά μιας και βρισκόμασταν στον ΣΕΛΠΕ και σε οικονομικό περιβάλλον , έπρεπε αφενός να τιμήσω του την πρόσκληση συνδέσμου και αφετέρου αν έβγαινε κάποια είδηση από την διαμάχη του «παλιού» και «πονηρού» Χρήστου Πρωτόπαπα με τον «μικρό» πολιτικά, Κ. Μητσοτάκη, να έδινα την είδηση. Σιγά μη βγει είδηση, έλεγα μέχρι να πάω! Όταν ξεκίνησε το Debate ακούσαμε την βασική ομιλία του Χ. Πρωτόπαπα και αναμέναμε τον Κ. Μητσοτάκη .
Πάθαμε πλάκα! Κάποιοι που άργησαν να έρθουν και έπιασαν την κουβέντα τους από την μέση και δεν είχαν δει την πρόσκληση, ρωτούσαν ποιος είναι ο μικρός. Το κοινό, οι περισσότεροι επιχειρηματίες και γνώστες των οικονομικών, άρχισαν να σπάνε τα χέρια τους στο χειροκρότημα για τον «μικρό» και άσημο υποψήφιο βουλευτή. Πολλοί που γνώριζαν πολιτικά, τον πατέρα και την αδελφή του έως τότε «άγνωστου» βουλευτή, άρχισαν να κάνουν συγκρίσεις και να απορούν για την ευθύτητα, την αμεσότητα των απαντήσεων, την ειλικρίνεια, την ευστροφία και την διάθεση να κοστολογεί τις απαντήσεις και να μην είναι αόριστος.
Απάντησε σε όλα ακόμα και όταν η συζήτηση με τον Χ. Πρωτόπαπα απελευθερώθηκε και πήγε ο πρώην πρόεδρος της ΓΣΕΕ, βουλευτής του ΠΑΣΟΚ να την φέρει σε προσωπικό επίπεδο και να μιλήσει για την οικογένεια, τα συμφέροντα και το ότι προέρχεται από τζάκι, ρίχνοντας σε λαϊκισμό το επίπεδο, αφού σε οικονομικά και κοινωνικά θέματα ο Κ. Μητσοτάκης δεν παίζονταν, έφαγε τέτοιες «φάπες» λεκτικά από τον όχι και τόσο «μικρό» τελικά, που στο τελείωμα έβλεπες μια κατάμεστη αίθουσα , κυριολεκτικά να του «ορμάει», αφενός να του σφίξουν χέρι και αφετέρου κάποιος να του πάρει αυτόγραφο! Ναι…έγινε και αυτό! Ο Κ. Μητσοτάκης είχε γίνει αποδεκτός από τους επιχειρηματίες. Από το πουθενά …
Στην έξοδο, έτυχε για πρώτη φορά να τον συναντήσω . Πραγματικά τέτοια συγκρότηση μυαλού αλλά και τέτοια άνεση λόγου και ώριμης πολιτικής σκέψης , δύσκολα συναντάς. Τι έγινε, διερωτήθηκα. Κατάπιε ο «μικρός» και την πολιτική σκέψη του μπαμπά και την αμεσότητα της αδελφής του;
Βγαίνοντας , ο θρασύς τότε ρεπόρτερ (γενικά δεν μασούσα από τα 18 που κάνω αυτή την δουλειά) πετυχαίνει στην έξοδο τον «μικρό» και άγνωστο τότε νεαρό βουλευτή. Με το γνωστό θράσος του απηύθυνα μια διαπίστωση, χωρίς να θέλω απάντηση.
«Κυριάκο συγχαρητήρια για τα όσα είπες. Ξέρεις ότι μέχρι τώρα γνωρίζαμε ως κοινωνία πολιτικά τον πατέρα σου, που δε σου κρύβω ότι κάποιοι υπεραγαπούν και την αδελφή σου Ντόρα, που θεωρούν ότι μπορεί να εκπροσωπήσει στα πολιτικά πράγματα τον τόπο και την οικογένειά σου. Τώρα μάθαμε και το δικό σου ταλέντο στην πολιτική» είπα αρχικά. Εκείνος με ευχαρίστησε, με το χαμόγελο της ευγένειας που βγάζει ακόμα και τώρα αν ακούει μια φιλοφρόνηση. Έλα όμως που είχα και ένα ακόμα να του πω… Έτος 2007 όλα αυτά!
«Να γνωρίζεις, ότι είσαι διαόλου κάλτσα, κάποια στιγμή θα κυβερνήσεις την χώρα και θα ξεπεράσεις τον πατέρα σου». Είπε ένα δεύτερο ευχαριστώ, πιο ντροπιασμένο. Κοκκίνισε , έσκυψε κεφάλι χαμογελώντας , με χαιρέτησε και έφυγε.
21/5/2023. Νομίζω ότι τον ξεπέρασε….
