Διασώστης ΕΜΑΚ: «Μας τράβαγαν από το χέρι να σώσουμε τους συγγενείς τους»

«Μας τράβαγαν από το χέρι να σώσουμε τους συγγενείς τους», περιγράφει στον ΣΚΑΪ, ο διασώστης της ΕΜΑΚ, Γιώργος Καύκας που ήταν μέλος της ελληνικής ομάδας έρευνας και διάσωσης που βρέθηκε στην πληγείσα από τον φονικό σεισμό, Τουρκία.

Όπως δηλώνει ο ίδιος οι κάτοικοι τους εμπιστευόντουσαν και έλεγαν «μην φύγετε ελάτε εδώ, ευτυχώς που ήρθατε εσείς», τραβώντας τους από το χέρι καθώς ακόμα και την 5η ή 6η μέρα δεν είχε πάει κάποιος άνθρωπος εκεί να τους βοηθήσει.

«Τρέχαμε παντού πρώτη φορά είχαμε τόσους εγκλωβισμένους», σημειώνει ενδεικτικά ο ίδιος.

Μάλιστα, ο κ. Καύκας αναφέρει και ένα περιστατικό όπου Τούρκος πολίτης του είπε πως δεν πειράζει που βρήκαν τον συγγενή του νεκρό καθώς αρκούσε που του επιβεβαίωσαν ότι είναι νεκρός και ότι έκαναν και τους άλλους να πάνε στο σημείο για βοήθεια.

«Παντού έβλεπες ζωντανούς να φωνάζουν μέσα από τα συντρίμμια»

Ο κ. Καύκας που ήταν και στην αποστολή διάσωσης στον σεισμό του 1999 αναφέρει πως ο συγκεκριμένος ήταν ένας διαφορετικός σεισμός, πιο μεγάλος, με πολλά κτίρια που είχαν καταρρεύσει. «Παντού έβλεπες ζωντανούς να φωνάζουν μέσα από τα συντρίμμια ήταν συγκλονιστικό κάτι που δεν έχω ξαναδει, αν και έχω πάει σε πολλές αποστολές», υπογραμμίζει ο ίδιος χαρακτηριστικά.

Ο διασώστης της ΕΜΑΚ σημειώνει πως ο σεισμός πέτυχε τον κόσμο στον ύπνο και επειδή (ο σεισμός) κράτησε πάνω από ένα λεπτο, σε αυτό το ένα λεπτό ο κόσμος συγκεντρώθηκε σε συγκεκριμένα σημεία και τους έβρισκαν όλους μαζί είτε νεκρούς είτε ζωντανούς.

Οι πρώτες πληροφορίες από τους συγγενείς

Ο κ. Καύκας εξηγεί πως οι πρώτες πληροφορίες και εκτιμήσεις για τους εγκλωβισμένους ήταν από τους συγγενείς. «Πάνω κάτω ξέραμε που κοιμόντουσαν άρα είχαμε μια πρώτη εκτίμηση που θα τους βρούμε», δηλώνει ενδεικτικά.

«Δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ποτέ ένα θαύμα».

Ερωτηθείς για την πιθανότητα να βρεθούν και άλλοι επιζώντες διακόσιες και πλέον ώρες μετά τους καταστροφικούς σεισμούς στη νότια Τουρκία ο ίδιος δηλώνει πως «δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ποτέ ένα θαύμα».

«Όπου και να ήμασταν το ίδιο θα κάναμε»

Για το γεγονός πως η ΕΜΑΚ έπαιξε το ρόλο του γεφυροποιού μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας ο ίδιος αναφέρει πως «το ίδιο είχε γίνει και το 1999 που και τότε ήταν τεταμένες οι σχέσεις. Όπως έλεγε και ο ποιητής μας ο Ρίτσος όπου και να ήμασταν το ίδιο πράγμα θα κάναμε. Κλέβοντας ένα δάκρυ από έναν άνθρωπο μεγαλώνεις ένα μέτρο το μπόι της ανθρωπότητας. Αυτή είναι η δουλειά μας αυτό εκπαιδευόμαστε να κάνουμε αυτό θα κάναμε όπου και αν πηγαίναμε».