Δεν ήταν αποχή, ήταν απόχη και στο βάθος… Πούτιν

Οι ευρωεκλογές πέρασαν, η κυβέρνηση «πήρε το μήνυμα και θα κάνει διορθωτικό ανασχηματισμό», τα μεγάλα κόμματα της αντιπολίτευσης δηλώνουν ότι «βγήκαν κερδισμένα» και η πορεία προς τα μπάνια του λαού θα σκεπάσει τις εντυπώσεις με ήλιο, νερό και αλάτι.

Το πραγματικό μήνυμα των ευρωεκλογών σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, όμως, είναι υπαρκτό, ηχηρό και, αφού παραλήφθηκε αρμοδίως, θα κρυφτεί κάτω από το χαλί γιατί δεν συμφέρει να συζητηθεί. Γιατί δεν συμφέρει; Απλούστατα επειδή, αν συζητηθεί, θα πρέπει η ευρωπαϊκή γραφειοκρατία να εξηγήσει στον κόσμο τα ανεξήγητα.

Όπως, γιατί η Ευρωπαϊκή Ένωση έγινε Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, lobbies και ευρώ.

Όπως, γιατί η φτώχεια εξαπλώνεται, οι μετανάστες δεν αφομοιώνονται και το διαθέσιμο εισόδημα λιγοστεύει, συνεχώς, από τις Άλπεις και νότια.

Όπως, γιατί το ενεργειακό κόστος εκτοξεύεται μαζί με τις αμυντικές δαπάνες για έναν Ρωσο-ΝΑΤΟικό πόλεμο στην Ουκρανία, την ίδια στιγμή που οι πόροι για κοινωνική πολιτική μειώνονται δραματικά

Όπως, γιατί η Μεγάλη Βρετανία που το 'σκασε μέσω BREXIT και η νομενκλατούρα των Βρυξελλών προεξοφλούσε την καταστροφή της, μια χαρά δείκτες ανάπτυξης έχει, επιχειρήσεις ξαναμαζεύει στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου και η Λίρα όλο και ανεβαίνει έναντι του ευρώ.

Που σημαίνει ότι οι νέες Χώρες-μέλη της ΕΕ (οι οποίες δεν έχουν τόσο αναπτυγμένη την αίσθηση του «ανήκειν» όσο η Ελλάδα που εκτέλεσε τρία μνημόνια και είναι και έτοιμη και για τέταρτο, αν απαιτηθεί, προκειμένου να μείνει στο ευρώ), έχουν αρχίσει να σκέφτονται μήπως υπάρχει ζωή και έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Τελικά, άρχισαν να αναρωτιούνται οι Ευρωπαίοι «μήπως μας φοβίζουν περισσότερο από όσο πρέπει και ο κακός λύκος ζει στις Βρυξέλλες και στις κυβερνήσεις μας»; 

Γιατί δεν είναι η αποχή το αίτιο. Είναι το αποτέλεσμα μιας πολυετούς αποτυχημένης στρατηγικής στα ευρωπαϊκά κέντρα λήψης αποφάσεων. Είναι το αποτέλεσμα μιας μακράς πολυετούς περιόδου εξάρτησης από Αμερική και Ρωσία, καθώς οι Αμερικανοί φρόντιζαν για την άμυνα και οι Ρώσοι για την φθηνή ενέργεια και ήταν όλοι χαρούμενοι γράφοντας μόνο κέρδη.

Κάπως έτσι ξυπνήσαμε από το «όνειρο ζω μην με ξυπνάτε», γιατί ο Αμερικανός ξεκαθάρισε ότι η άμυνα θα πληρώνεται από τους ευρωπαίους που, ήδη, αγοράζουν πανάκριβο «LNG της ελευθερίας» από αυτούς που ήθελαν το ΝΑΤΟ να συνορεύει μέσω Ουκρανίας με την Ρωσία, από την οποία απαγορεύτηκε η εισαγωγή του φθηνού φυσικού αερίου πάνω στο οποίο χτίστηκε η ευρωπαϊκή ευημερία. Δαίδαλος και γρίφος άλυτος.

Μέσα σε αυτό το σκηνικό αμφισβήτησης, πήρε λοιπόν η ακροδεξιά την απόχη και άρχισε να ψαρεύει στα θολά νερά ένα ετερόκλητο μείγμα απελπισμένων, ανέργων, φτωχών, σκεπτόμενων που αμφισβητούν ότι θα μας επιτεθούν οι κακοί Ρώσοι αν πέσει η Ουκρανία και θα μιλάμε Ρώσικα σε δέκα χρόνια. Άσε που γερνάμε ταχύτατα λόγω υπογεννητικότητας και μόνο μετανάστες έχουν πελάτες τα μαιευτήρια.

Μα έχουμε, ήδη, ηττηθεί. Ο Πούτιν χωρίς να ρίξει σφαίρα διέλυσε τον Μακρόν που ήθελε να στείλει τα πυρηνικά του στην Ουκρανία και τον Σόλτς που στέλνει τον λογαριασμό του πολέμου στους Γερμανούς και πρέπει να ξοδέψει και πάνω από δύο τρισεκατομμύρια για εξοπλισμούς, την ώρα που οι φασίστες του AfD βρέθηκαν στην δεύτερη θέση κερδίζοντας 6 περισσότερους ευρωβουλευτές. Η ακροδεξιά Μελόνι έχει κερδίσει την Πρωθυπουργία της Ιταλίας σε κάλπη, στην Ολλανδία οι μισοί ευρωβουλευτές βγήκαν φασίστες και πάει λέγοντας.

Η αποχή είναι ο φερετζές μιας ολιστικής ευρωπαϊκής ανομολόγητης αποτυχίας.

Η απόχη της Ακροδεξιάς ψαρεύει ασταμάτητα και μην μου σοκαριστείτε, αν πέσει η Γαλλική Πρωθυπουργία στα χέρια της Λεπέν, στο τέλος Ιουνίου και η μόνη σοβαρή στρατιωτική μηχανή της Ευρωπαϊκής Ένωσης αρχίσει να την κάνει με Γαλλική φινέτσα από τον «πόλεμο της ελευθερίας» στην Ουκρανία.

Τότε θα ξαναπέσουμε στην ανάγκη Αμερικανών και Άγγλων τώρα που μας μέτρησε και μας βρήκε «λίγους» ο Βλαδίμηρος.

Περαστικά μας.

*Ο Γιώργος Κ. Παναγιώτοπουλος είναι storyteller