Ματίγια στο flash.gr: «Καταφέραμε τον στόχο μας - Θέλω να παίξω κόντρα στον Άρη»

Η συγκίνηση στο γήπεδο της Athens Kallithea το απόγευμα της Πέμπτης (09/05), ήταν σπάνια, καθώς η ισοπαλία που απέσπασαν οι παίκτες του Αλέκου Βοσνιάδη από τα Χανιά, είχε ως αποτέλεσμα η ομάδα να ανέβει και μαθηματικά στην Super League 1 έπειτα από 18 χρόνια αναμονής σε έναν αγώνα που μεταδόθηκε ζωντανά από το Action 24 (όπως και όλα τα φετινά παιχνίδια της ομάδας). Παράλληλα, ο Αλεξί Ρομαό, ένας ποδοσφαιριστής που έδωσε τα μέγιστα για την επίτευξη αυτού του στόχου, πανηγύρισε αυτή την στιγμή σαν μικρό παιδί!

Ο Χαβιέρ Ματίγια, μίλησε στο flash.gr και τον Δημήτρη Δράκο για την πορεία του συλλόγου των Νοτιών Προαστίων, για τους στόχους της επόμενης σεζόν που επιστρέφουν στη Super League 1, αλλά και για τον... Άρη!

Αναλυτικά όσα είπε ο Ισπανός άσος:
-Χαβιέρ, μεγάλη μέρα σήμερα για σένα και την Athens Kallithea. Ποια είναι τα συναισθήματά σου για αυτό το γεγονός;
«Αυτή η κατηγορία μπορεί να μην της φαίνεται, αλλά είναι εξαιρετικά δύσκολη για να προβιβαστείς, γιατί όλοι θέλουν την άνοδο. Ήμασταν πρώτοι στην κανονική διάρκεια, στα play-offs και πιστεύω πως είμαστε πανάξια στην μεγάλη κατηγορία μετά από τόσα χρόνια. Ήταν ένα απαιτητικό παιχνίδι και για αυτό αξίζουν τα συγχαρητήρια σε όλους, γιατί παλέψαμε πολύ και όποιος έχει βάλει έστω και λίγη προσπάθεια σε όλο αυτό, αξίζει χίλια μπράβο». 

-Ποιον στόχο θα έβαζες στην ομάδα μετά την άνοδο;
«Μετά από μία τέτοια επιτυχία, πιστεύω πως ήρθε η ώρα να το απολαύσουμε. Έχουμε αρκετό χρόνο το καλοκαίρι να σκεφτούμε τι μπορούμε να κάνουμε καλύτερα στο μέλλον και να βάλουμε όλοι μαζί τον νέο στόχο μας». 

«Ανυπομονώ να αντιμετωπίσω τον Άρη στην Θεσσαλονίκη και να δω ανθρώπους... της οικογένειάς μου»!

-Τι θύμισες μπορείς να έχεις εσύ όταν θα αντιμετωπίσεις τον Άρη την επόμενη σεζόν, όπου είχες παίξει αρκετό διάστημα εκεί;
«Από την στιγμή που ήρθα εδώ, ήταν κάτι σαν όνειρο να επιστρέψω σαν αντίπαλος του Άρη. Θαρρώ πως ήρθε η στιγμή να δω πάλι πολλούς ανθρώπους από την... οικογένειά μου. Όταν αγωνιζόμουν για τον Άρη πάντα ένιωθα πως ήμουν σε μία μεγάλη παρέα, η οποία ταυτόχρονα ήταν και οικογένεια».