Chαmpions League: Είναι τελικά το νέο φορμάτ τόσο ενδιαφέρον όσο το περιμέναμε;

Η νέα εποχή των ευρωπαϊκών διοργανώσεων άρχισε το περασμένο καλοκαίρι, όταν η UEFA ανακοίνωσε την νέα εποχή του Champions League, με την φάση των ομίλων όπως την γνωρίζαμε να αποτελεί παρελθόν. Αντ' αυτού, οι 36 (από 32 που ήταν στο παλιό φορμάτ) ομάδες μπήκαν σε έναν κοινό βαθμολογικό πίνακα, από όπου οι οκτώ πρώτες προκρίθηκαν απευθείας στην φάση των «16», ενώ όσες τερμάτισαν στις θέσεις 9-24 αγωνίζονται μεταξύ τους σε διπλούς νοκ-άουτ αγώνες για να «κλειδώσουν» το εισιτήριο τους στην επόμενη φάση.

Η League Phase ολοκληρώθηκε, την Τετάρτη(19/2) αναμένεται να ολοκληρωθούν και τα playoffs της ενδιάμεσης φάσης και το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Άξιζε τελικά η αλλαγή στο φορμάτ ή το ενδιαφέρον ήταν μεγαλύτερο με το παλιό καθεστώς; Η απάντηση στο ερώτημα προκύπτει από τα αποτελέσματα και τις εκπλήξεις που είδαμε τους τελευταίους πέντε μήνες...

Τα φαβορί που «χαιρετάνε» από νωρίς

Αν κάποιος ερχόταν στην αρχή της σεζόν και μας έλεγε πως μία εκ των Ρεάλ Μαδρίτης ή Μάντσεστερ Σίτυ θα βρισκόταν εκτός της φάσης των «16», το πιθανότερο θα ήταν να γελάγαμε μαζί του και να τον αγνοούσαμε επιδεικτικά. Μερικούς μήνες αργότερα, το σενάριο αυτό δεν είναι βγαλμένο από κάποιο όνειρο αλλά αποτελεί γεγονός, σε μια πρωτόγνωρη συνθήκη που δημιούργησε το νέο φορμάτ της UEFA.

Σε καμία άλλη περίπτωση δεν θα συνέβαινε κάτι ανάλογο σε τόσο πρώιμο στάδιο της διοργάνωσης, αφού το σύνηθες τα προηγούμενα χρόνια θα ήταν τα φαβορί να έχουν «τσεκάρει» το εισιτήριο τους στην επόμενη φάση μόλις στην τέταρτη αγωνιστική της φάσης των ομίλων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η Μπάγερν Μονάχου η οποία τα προηγούμενα χρόνια «σάρωνε» όποιον έβρισκε μπροστά της στους ομίλους, τη φετινή σεζόν όμως χρειάστηκε το... «buzzer beater» του Αλφόνσο Ντέιβις στο 90+4 για να προκριθεί απέναντι στην αξιόμαχη Σέλτικ.

Η «σοβαρότητα» που ανταμείβεται και η ευκαιρία στις «μικρότερες» ομάδες

Αναμφίβολα, το απρόβλεπτο που προσέθεσε ο νέος τρόπος διεξαγωγής των ευρωπαϊκών διοργανώσεων αποτέλεσε «παγίδα» για τις ομάδες που αναφέρθηκαν παραπάνω, αφού στο παρελθόν είχαν συνηθίσει να μην αντιμετωπίζουν ιδιαίτερες δυσκολίες στα πρώτα στάδια του Champions League. Η χαλαρότητα αυτή με το νέο φορμάτ τιμωρείται, αντιθέτως επιβραβεύει όσες ομάδες έδειξαν σοβαρότητα από την αρχή, με τη Λιλ να αποτελεί «οδηγό» για τις ομάδες χαμηλότερης δυναμικής. Η γαλλική ομάδα κατάφερε να τερματίσει στην 7η θέση της League Phase, πραγματοποιώντας σπουδαίες εμφανίσεις απέναντι σε συλλόγους με πολύ υψηλότερη χρηματιστηριακή αξία από την ίδια.

Οι εκπλήξεις πάντως δεν απουσίασαν ούτε στην ενδιάμεση φάση, με ομάδες όπως η Μίλαν και η Αταλάντα(κάτοχος του Europa League) να μένουν εκτός συνέχειας από τις Φέγενορντ και Κλαμπ Μπίζ, αποδεικνύοντας περίτρανα πως ο «τίτλος» των φαβορί δεν παίζει κανέναν απολύτως ρόλο εντός του αγωνιστικού χώρου.

Η μείωση των «αδιάφορων» παιχνιδιών στη πράξη

Καθοριστικό ρόλο(εκτός του οικονομικού βεβαίως) στην απόφαση της UEFA να αλλάξει το φορμάτ έπαιξαν και τα πολλά «αδιάφορα» παιχνίδια των τελευταίων δύο αγωνιστικών της φάσης των ομίλων. Πρακτικά, οι ομάδες που είχαν κάνει το 3/3 στις πρώτες αγωνιστικές «κλείδωναν» από νωρίς την παρουσία τους στον επόμενο γύρο, δημιουργώντας σωρεία παιχνιδιών τα οποία δεν είχαν κανένα απολύτως βαθμολογικό ενδιαφέρον πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. 

Στο φετινό Champions League οι δύο τελευταίες αγωνιστικές συγκέντρωσαν τεράστιο ενδιαφέρον, αφού αρκετές ομάδες δεν είχαν εξασφαλίσει την πρόκριση τους στην επόμενη φάση, μεταξύ των οποίων και η Μάντσεστερ Σίτυ του Πεπ Γκουαρντιόλα.

Με τα τωρινά δεδομένα, το νέο φορματ της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης φαίνεται να «κερδίζει» τις αμφιβολίες που μπορεί να είχαμε όταν διαβάσαμε για πρώτη φορά τις αλλαγές που θα έκανε η UEFA. Πιθανολογώ, πως η επόμενη σεζόν θα μας «διαφωτίσει» ακόμα περισσότερο σχετικά με την επιτυχία ή αποτυχία του εγχειρήματος, αφού το στοιχείο του «απρόβλεπτου» και του «άγνωστου» θα έχει πλέον απομακρυνθεί. Μένει να το δούμε και στην πράξη...