Αποκάλυψη Αθερίδη για εγκεφαλικό: Πάθαμε το ίδιο με τον Σταρόβα, εκείνος στην ομιλία εγώ στην κίνηση

Τις δραματικές στιγμές που βίωσε πάνω στη σκηνή, όταν υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο, εξιστόρησε στο «Στούντιο 4» της ΕΡΤ ο Θοδωρής Αθερίδης. Ο αγαπημένος ηθοποιός αποκάλυψε πώς ένιωσε τη στιγμή που έπαθε το εγκεφαλικό και πώς συνέχισε να βρίσκεται πάνω στη σκηνή και να παίζει. 

Όπως είπε: «Το έπαθα πάνω στη σκηνή, τρία λεπτά πριν την απογευματινή παράσταση. Έφτιαχνα τη γραβάτα μου και ξαφνικά ένιωσα σαν ακόρντο ένα μούδιασμα στη γλώσσα, στο μάγουλο και σε όλο μου το χέρι, πρώτη μου φορά στη ζωή μου. Σε κλάσματα σκέφτηκα ότι δεν υπάρχει νεύρο που τα ενώνει, άρα είναι όγκος ή σκλήρυνση κατά πλάκας ή εγκεφαλικό», είπε αρχικά. 

Ο ίδιος συνέχισε: «Πήρα ένα ηρεμιστικό και βγήκα στην παράσταση. Δώδεκα λεπτά λιγότερο κράτησε, αλλά κατά τη διάρκεια κι ενώ μου είχε περάσει αυτό, πήγα να τινάξω ένα τσιγάρο και δεν μπορούσα να το "πετύχω" με τα δάχτυλα. Μου κόβονται τα πόδια. Σκεφτόμουν ότι θα με πιάσει πανικός, αλλά με κατάλαβαν οι συνάδελφοι, φωνάξαμε έναν γιατρό SOS. Πήγα να κάνω μαγνητική και ήταν εγκεφαλικό. Έτσι πρόλαβα τη θρομβόλυση, την επόμενη μέρα ήμουν μια χαρά».

Ο Θοδωρής Αθερίδης αποκάλυψε ότι έπαθε το ίδιο που έπαθε και ο Δημήτρης Σταρόβας, μόνο που στον καθένα «χτύπησε» σε διαφορετικό σημείο: «Πάθαμε το ίδιο με τον Σταρόβα, εκείνος στην ομιλία κι εγώ στην κίνηση. Την επόμενη μέρα είχα να βαφτίσω τα παιδιά της Νάθενα, οπότε πήγε η Σμαράγδα και τα βάφτισε. Έκατσα 48 ώρες στην Εντατική και ήμουν ευγνώμων που ζω. Λες "δεν θα ξαναστενοχωρηθώ ποτέ". Δεν είναι απόφαση, το βλέπεις μπροστά στα μάτια σου. Αν ήταν πιο μεγάλος ο θρόμβος θα μπορούσα να μείνω ξερός, να μείνω σακάτης, να μην ξαναμιλήσω. Όλα είναι ζάρια εκείνη την ώρα. Τι συζητάμε; Κάθε πρωί όταν ξυπνάς να λες το ΠΕΔ. "Πρώτα ο Θεός", "Έχει ο Θεός"και "Δόξα τω Θεώ"».

«Είχα πνευματικό αλλά πέθανε - Μ' αρέσουν αυτά της ορθόδοξης παράδοσης»

Ο Θοδωρής Αθερίδης αναφέρθηκε και στη σχέση που είχε με τον πνευματικό του, ο οποίος ωστόσο έχει φύγει πλέον από τη ζωή: «Είχα πνευματικό, πέθανε. Δεν βρήκα άλλον. Δεν έψαξα τον πρώτο μου πνευματικό, προέκυψε μέσω μίας φίλης μου. Ήταν πολύ power ο τύπος. Τον έχω πεθυμήσει γιατί πέρναγα και τον έβλεπα, τον έχω πεθυμήσει που δεν τον βλέπω. Αλλά, χαίρομαι γι' αυτόν. Δηλαδή, μπορώ να πω ότι είναι ο πρώτος άνθρωπος στη ζωή μου, που πέθανε και δεν στεναχωρήθηκα. Χάρηκε που πέθανε, είχε κουραστεί, η υγεία του ήταν κλονισμένη, δεν μπορούσε από το σάκχαρο ο καημένος, τον έφερναν με το ζόρι να κάνει λειτουργία. Οπότε, ησύχασε, από κορονοϊό έφυγε».