Από την Θεσσαλονίκη στο 2023, ένα «πρόγραμμα» δρόμος…

Του Νίκου Υποφάντη

Ήταν απόγευμα Σεπτεμβρίου του 2014 ,όταν στον τηλεοπτικό σταθμό που εργαζόμουν , θα ακούγαμε για πρώτη φορά τον Αλέξη Τσίπρα. Ερχόταν με «φόρα» τότε για να κυβερνήσει αφού είχε κερδίσει λίγους μήνες πριν τις ευρωεκλογές και μάλιστα βρέθηκε να εξαγγέλλει το τότε φιλόδοξο πρόγραμμά του με την επωνυμία,το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης,λέγοντας στο τέλος ότι «δεν είναι διαπραγματεύσιμο»,είπε.

Τότε,πάνω από την τηλεοπτική οθόνη ήμασταν 10 δημοσιογράφοι περίπου και παρακολουθούσαμε με πολύ μεγάλη προσοχή. Τόσο οι πολιτικοί όσο και οι οικονομικοί συντάκτες, τα όσα με πολύ μεγάλη προσοχή ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ανακοίνωνε στην ελληνική κοινωνία, τα ακούγαμε με πολύ μεγάλη προσοχή. Η κοινωνία,πραγματικά τότε έψαχνε λύση .Πολιτική και οικονομική ούτως ώστε να συνέλθει από το μεγάλο στραπάτσο της ελληνικής οικονομίας που είχε φέρει το πρώτο και το δεύτερο μνημόνιο.

Οι Έλληνες είχαν αισθανθεί, ότι το γνωστό έως τότε πολιτικό σύστημα, τους είχε πει ψέμματα . Είχε χαθεί η γη κάτω από τα πόδια. Είχαν χαθεί οι σταθερές. Είχε καταρρεύσει ο κόσμος. Ένας κόσμος που έλεγε έως τότε, ότι βρέξει χιονίσει, ο Έλληνας θα έχει δανεικά πάντα, ώστε να μπορεί να περνάει και τον χειμώνα και το καλοκαίρι. Ότι του χρωστάνε όλοι, δε χρωστάει σε κανέναν και ότι οι πολιτικοί πρέπει να δίνουν λύση, γιατί απλά «εμείς απλά ψηφίζουμε».

Το μόνο σίγουρο ήταν ότι πάντα έψαχνε να βρει έναν νέο ηγέτη που να μπορέσει να τους πει το περιβόητο «λεφτά υπάρχουν» με οποιοδήποτε τίμημα και τρόπο.Λοιπόν, στη Θεσσαλονίκη βρέθηκε για ακόμα μία φορά αυτός ο «ηγέτης». Κάποια στιγμή οι πολιτικοί συντάκτες άρχισαν να αποχωρούν εκεί στα τέσσερα με πέντε δισεκατομμύρια €υρώ, εξαγγελίες του Αλέξη Τσίπρα . Δύο από εμάς καθίσαμε μέχρι το τέλος της ομιλίας. Σε κάθε μέτρο το οποίο ανακοίνωνε ο αρχηγός , νοητά δίπλα από το μέτρο , έβγαινε και το κόστος. Διαστροφή να μου πείτε! Όμως έτσι είναι, όσοι ασχολούνται με την οικονομία πρέπει να αποδίδουν σε αριθμούς, οποιοδήποτε μέτρο ανακοινώνεται και να αιτιολογείται από το που θα βρεθούν τα χρήματα προκειμένου να ισχύσει, προς όφελος της κοινωνίας. Ξεπέρασε τα 22 δισεκατομμύρια, τότε.

Η βασική αρχή είναι για τον όποιον διοικεί , ότι «έχεις και δίνεις». Έτσι και οι πολιτικοί μας. Έχουν…Δίνουν ! Ποιος πολιτικός άραγε δεν θέλει να κερδίσει τις εκλογές εάν έχει κομπόδεμα στα δημόσια ταμεία ,το οποίο μπορεί να μοιράσει την κοινωνία; Η κοινωνία αμείβεται και τα μέλη της ψηφίζουν και επιβραβεύουν αυτόν που τους έδωσε τα περισσότερα. Όμως λεφτά δεν υπήρχαν.Το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης απέδειξε μετά την κατάρρευσή του, λίγους μήνες αργότερα, ότι ένας ακόμα πολιτικός αρχηγός είχε υποσχεθεί, χωρίς να υπολογίζει τα δεδομένα της ελληνικής οικονομίας η οποία βρισκόταν υπό κατάρρευση. Ο ελληνικός λαός, αν και περίμενε από τον ΣΥΡΙΖΑ να του βρει την διέξοδο και να αποκατασταθεί μέρος της οικονομικής και κοινωνικής του ζωής, διαπίστωσε ότι όχι μόνο δεν υπήρχαν λεφτά, αλλά χάθηκαν και άλλα 100 δισεκατομμύρια από το ελληνικό ακαθάριστο προϊόν με το τρίτο μνημόνιο.

Έτσι και τώρα. Για ακόμα μία φορά ο ΣΥΡΙΖΑ ανακοινώνει ένα πρόγραμμα το οποίο ούτε τα ίδια τα οικονομικά και πολιτικά στελέχη του, δεν μπορούν να αιτιολογήσουν από που θα βρουν τα χρήματα προκειμένου να καλύψουν τις απαιτήσεις, της επόμενης τετραετίας. Η Νέα Δημοκρατία κοστολογεί, επικαλούμενη το γενικό λογιστήριο του κράτους, το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, στα 45 δισεκατομμύρια €υρώ. Διερωτόμαστε, λένε στην ΝΔ, που είναι και δεν μπορούμε να τα δώσουμε εμείς;

Η αξιωματική αντιπολίτευση μιλάει για πολύ λιγότερα. Ακούμε από 5 έως 9 δισεκατομμύρια €υρώ αλλά ακόμα και έτσι να είναι, όπως αναφέρουν οικονομολόγοι, το ερώτημα που προκύπτει είναι από που θα τα βρει. Τα δανεικά δεν υπάρχουν και πλέον όταν δανείζεται το κράτος,δίνει αναφορά για το που θα οδηγηθούν αυτά τα χρήματα. Είτε θα κατευθυνθούν προς αλλαγή μέρους του χρέους μας, είτε θα καλύψουν πάγιες ανάγκες του κράτους που έχουν να κάνουν με την ρευστότητα. Και όχι με τις παροχές.

Όποιες παροχές δίνονται εφεξής προς την κοινωνία, πρέπει να είναι είτε από τα προγράμματα ενίσχυσης του ΕΣΠΑ, είτε από το ταμείο ανάκαμψης,μόνο μέσω προγραμμάτων,είτε από το πλεόνασμα που θα δώσει η ανάπτυξη της οικονομίας. Σε καμία περίπτωση τα δανεικά τα οποία λαμβάνει το ελληνικό δημόσιο δεν μπορούν να δοθούν σε παροχές καθώς ακόμα η χώρα, χρωστάει και οι κανόνες πλέον ορίζουν είναι ότι σε καμία περίπτωση, εφεξής δεν μπορεί να σπαταλάει χρήματα που δεν της ανήκουν ,όπως έκανε στο παρελθόν που δανείζονταν ασύστολα προχωρώντας σε παροχές για να ψηφίσουνε «οι εκάστοτε» τις «εκάστοτε»κυβερνήσεις.

Για ακόμα λοιπόν μία φορά βλέπουμε ένα ακοστολόγητο πρόγραμμα με πολλές υποσχέσεις και παροχές από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ και από την άλλη πλευρά να κοστολογημένο πρόγραμμα στα 8 δισεκατομμύρια € από τη Νέα Δημοκρατία, τα οποία θα δοθούν σταδιακά σε ορισμένες κατηγορίες του πληθυσμού,σε βάθος τετραετίας. Το εκλογικό σώμα στις 21 Μαΐου θα αποφασίσει αν θα έχει να λαμβάνει αξιόπιστα και με αέρα τετραετίας ή αναξιόπιστα με «φορά». Και πως λέει ο λαός.

Η «μνήμη» έχει κοντά ποδάρια… Η μνήμη;