Αντώνης Καλογιάννης: Αυτή ήταν η ιστορία της επιτυχίας «Αννούλα του χιονιά» [vid]
Συγκίνηση στο πανελλήνιο για τον θάνατο του σπουδαίου ερμηνευτή Αντώνη Καλογιάννη, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή την Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2021, σε ηλικία 81 ετών. Με μια διαδρομή 40 ετών στο χώρο της ελληνικής μουσικής, συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους Έλληνες συνθέτες, και μας χάρισε πάρα πολλά τραγούδια, τόσο πολιτικά, όσο και ερωτικά.
Ένα από αυτά είναι η μεγάλη επιτυχία «Αννούλα του Χιονιά». Πρόκειται για ένα τραγούδι που κυκλοφόρησε το 1984 και πολλοί έχουν κατά καιρούς αναρωτηθεί ποια ήταν αυτή η Αννούλα, που τραγούδησε ο μεγάλος λαϊκός ερμηνευτής, σε στίχους του Σαράντη Αλιβιζάτου και μουσική του μεγάλου Μάριου Τόκα.
https://www.youtube.com/watch?v=GfT5HbdMBQA
Την ταυτότητα της Αννούλας, είχε αποκαλύψει ο στιχουργός Σαράντης Αλιβιζάτος, το 2018, σε μια συνέντευξή του στο περιοδικό Music Heaven. Ήταν ένα κορίτσι που είχε γνωρίσει κια είχε ερωτευθεί ο ίδιος στους Ιεχωβάδες.
«Εγώ έψαχνα τότε τα “θρησκευτικά” μου. Είχα βρεθεί στους Ιεχωβάδες με κάποια Άννα. Στο δίσκο “Ξημερώνει” (1980), η Χαρούλα τραγούδησε το “Δεν Είδες” σε στίχους δικούς μου. Αυτό είχε δημοσιευθεί στα Επίκαιρα σαν ποίημα: “Δεν είδες τα δάκρυά μου/ίσως φταίω εγώ που τα ‘κρυψα/Δεν άκουσες, δεν άκουσες τα λόγια μου/ίσως φταίω εγώ που τα ψιθύρισα/Στα μάτια μου όμως δεν διάβασες τίποτα;”». Μπήκε από τον Αντώνη Βαρδή η μουσική και η λέξη “ποτέ” (“Δεν είδες ποτέ τα δάκρυά μου”)» είχε πει.
https://www.youtube.com/watch?v=ZzqMY3kfkKk
«Είχα δώσει στη Χαρούλα κάποια ποιητικά τετράδια και μου ζήτησε, βλέποντας το πρώτο τετράστιχο, να της βάλω ένα κουπλέ ακόμη. Το έφτιαξα, αλλά εκείνη την εποχή εγώ βρισκόμουνα με μία Άννα, η οποία έγραφε κι αυτή ποιήματα κι είχε αντιγράψει από τα Επίκαιρα το “Δεν είδες τα δάκρυά μου”. Και της λέω: “Αυτό πού το βρήκες;”. Και μου λέει: “Εγώ το έγραψα!”» πρόσθεσε.
Και κατέληξε: «Εκείνη την ώρα έπαθα λίγο την πλάκα μου. Είδα πόσο το αγαπούσε και σιώπησα. Μετά έφυγα από τους Ιεχωβάδες κι έτσι βγήκε το “Αχ Αννούλα του χιονιά, δεν θα είμαι πια μαζί σου”. Μετά δεν μιλήσαμε με την Άννα και δεν ήξερε ότι το έγραψα γι’ αυτήν. Δεν ήθελα, γιατί θα ντρεπότανε».