Ανθρώπινα ζόμπι για μεταμοσχεύσεις οργάνων και ιατρική έρευνα προτείνουν ερευνητές

Με κάποιες εκπτώσεις στον ηθικό μας κώδικα, αναφέρεται στο MIT Technology Review, μπορούμε να κατασκευάσουμε αληθινά μοσχεύματα. Πώς; Αναπτύσσοντας ανθρώπινα σώματα στο εργαστήριο. Παράλληλα, θα καταργηθεί μία ακόμη στενωπός στην ιατρική έρευνα, αφού δεν θα χρειάζονται πλέον πειραματόζωα. Αυτή είναι και η ιδέα των ανθρώπινων «σωματοειδών», σωμάτων δηλαδή χωρίς συνείδηση της ύπαρξής τους αλλά με όλες τις φυσιολογικές λειτουργίες των ζωντανών ανθρώπων (εκτός από τη σκέψη).

Η μεγάλη λίστα αναμονής

Όπως διαβάζουμε στο Popular Mechanics, μόνο στις ΗΠΑ υπάρχουν 100.000 ασθενείς που περιμένουν κάποιου είδους συμβατό μόσχευμα, και τρεις επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ προτείνουν αυτή τη μέθοδο για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Υποστηρίζουν, μάλιστα, ότι θα σταματήσει η εκμετάλλευση των ζώων για ιατρικές έρευνες και την παραγωγή μοσχευμάτων.

Πώς θα παράγονται αυτά τα μοσχεύματα; Οι ερευνητές προτείνουν τη δημιουργία των «σωματοειδών» από πολυδύναμα βλαστοκύτταρα, τα οποία στη συνέχεια θα τροποποιούνται γενετικά ώστε να αναστέλλεται η ανάπτυξη του εγκεφάλου. Έτσι, τα σώματα δεν θα έχουν συνείδηση και δεν θα πονάνε. Οι επιστήμονες αναγνωρίζουν την αποστροφή της πλειονότητας των ανθρώπων, πολλώ δε μάλλον όταν η τεχνική ανάπτυξης των σωμάτων μπορεί να είναι το πρώτο βήμα για την κλωνοποίηση ανθρώπων. Αυτό που αντιπροτείνεται είναι τα ιατρικά οφέλη μιας τέτοιας τεχνολογίας.

Τεχνικές δυνατότητες - ηθικά και νομικά ζητήματα

Η δημιουργία ανθρώπινων ιστών και οργάνων από βλαστοκύτταρα έχει δείξει ότι, τεχνικά, είναι δυνατή η αναπαραγωγή των σταδίων της ανθρώπινης ανάπτυξης στο εργαστήριο. Παράλληλα, έχει προχωρήσει και η δημιουργία τεχνητής μήτρας. Και οι δύο εξελίξεις θυμίζουν ταινία τρόμου, αλλά χωρίς εγκέφαλο, τα «σωματοειδή» δεν θα μπορούν να επιβιώσουν για πολύ και θα χρησιμοποιούνται ακριβώς όσο απαιτείται για την ανάπτυξη ενός οργάνου ή τη διεξαγωγή μιας μελέτης.

Εγκεφαλικώς νεκρά σώματα έχουν διατηρηθεί στη ζωή με ιατρικές παρεμβάσεις για ερευνητικούς σκοπούς. Αυτό, φυσικά, έχει γίνει με τη συγκατάθεση των συγγενών. Στην περίπτωση των «σωματοειδών», όμως, δεν υπάρχουν συγγενείς για να αποφασίσουν για τη χρήση τους. Εκτός αυτού, από τη φύση τους, τα «σωματοειδή» δεν θα μπορούν να δώσουν τη συγκατάθεσή τους.

Από ό,τι φαίνεται, τα ηθικά και κοινωνικά ζητήματα είναι αυτά που επιβραδύνουν τις εξελίξεις στον συγκεκριμένο τομέα. Είναι προφανές ότι, πριν από την ανάπτυξη τέτοιων τεχνολογιών, θα πρέπει να έχουν αναλυθεί και συζητηθεί επαρκώς, να έχει δημιουργηθεί το αντίστοιχο ρυθμιστικό πλαίσιο και να έχουν θεσπιστεί οι απαραίτητοι ελεγκτικοί μηχανισμοί.