Ανταρσία Βάγκνερ: Όλα όσα κέρδισε η Ρωσία
Συχνά δεν μπορούν να αξιολογηθούν απρόβλεπτες καταστάσεις επειδή αγνοούμε την πραγματική φύση των πρωταγωνιστών.
Ποιοι αντιπαρατέθηκαν στη περίπτωση της ανταρσίας Βάγκνερ;
Γιεβγκένι Βίκτοροβιτς Πριγκόζιν (Евге́нийВи́кторовичПриго́жин)
Γεννήθηκε πριν από 61 χρόνια στην Αγία Πετρούπολη, καταδικάστηκε για κλοπή, ληστεία, απάτη και πέρασε εννέα χρόνια σε φυλακή. Βρέθηκε στην αυλή του Πούτιν ως ιδιοκτήτης της εταιρείας ConcordCatering, που έλαβε εκατοντάδες εκατομμύρια σε κρατικές συμβάσεις για τη σίτιση παιδιών σχολείων και κρατικών υπαλλήλων, παροχή γευμάτων στον ρωσικό στρατό. Στη συνέχεια επεκτάθηκε σε άλλους κλάδους και αναβαθμίστηκε ως επικεφαλής της Ομάδας Βάγκνερ. Ήταν μια ιδιωτική παρακρατική οργάνωση που έκανε ότι δεν ήθελε ο επίσημος στρατός της Ρωσίας. «Μαύρες» επιχειρήσεις στην Αφρική, την Συρία και αλλού έχοντες την διοικητική και τεχνική υποστήριξη των ενόπλων δυνάμεων της Ρωσίας αλλά ελέγχοντας και πλουτοπαραγωγικές πηγές όπως πετρελαιοπηγές και άλλες ανεξέλεγκτες πηγές εσόδων.
Βλαντίμιρ Βλαντίμιροβιτς Πούτιν (ВладимирВладимировичПутин).
Είναι 71 ετών, δημιούργημα του βαθέως σοβιετικού κράτους, πρώην στέλεχος των μυστικών υπηρεσιών της Σοβιετικής Ένωσης, βρήκε θέση στο προσωπικό γραφείο του τότε Ρώσου Προέδρου, Μπορίς Γιέλτσιν. Σύντομα προβιβάστηκε σε αρχηγό της νέας μυστικής υπηρεσίας της Ρωσίας, της FSB, και ορκίστηκε υπηρεσιακός Πρωθυπουργός τον Αύγουστο του 1999 και υπηρεσιακός Πρόεδρος τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους. Κυβερνά αδιατάρακτα 23 χρόνια τη Ρωσία κερδίζοντας πανηγυρικά όλες τις «εκλογές» που έγιναν έως τώρα. Ένας αυταρχικός ηγέτης από αυτούς που δεν χάνουν σε εκλογές…
Ο υποστηρικτής του ισχυρού ηγέτη, στρέφεται εναντίον του για διάφορους λόγους. Υποτίθεται ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση συνέβη επειδή οι άνδρες του Πριγκόζιν είχαν μεγάλες απώλειες από τους Ουκρανούς εξαιτίας των λαθών ή της σκόπιμης αδιαφορίας της επίσημης ηγεσίας των Ρωσικού στρατού. Γιαυτό ξεκίνησε η ανταρσία με πορεία προς την Μόσχα που δεν βρήκε ουσιαστική αντίσταση πέρα από κάποια μπλόκα έξω από την πρωτεύουσα. Και βρέθηκε διέξοδος με ένα συμβιβασμό που υποτίθεται ότι ήταν πρωτοβουλία ενός δορυφόρου της Μόσχας, του δικτάτορα της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο. Ο μεν Πριγκόζιν εγκαταστάθηκε στην Λευκορωσία η δε Ρωσία που τον κατηγορούσε ως τρομοκράτη και ένοχο εσχάτης προδοσίας του έδωσε αμνησία. Φημολογείται επιπλέον ότι θα καθαιρεθούν οι επικεφαλής του υπουργείου Άμυνας και των ενόπλων δυνάμεων, οι εχθροί προσωπικά του Πριγκόζιν, ίσως επειδή δεν αντιλήφθηκαν τι γίνονταν…
Η υπόθεση θα έχει συνέχεια αλλά ήδη καταγράφονται ορισμένα συμπεράσματα. Ο Ρώσος δικτάτορας έχει υποστεί ισχυρό πλήγμα κι όπως γίνεται συνήθως από το στενό του περιβάλλον. Η αυταρχική ισχύς του δεν μπορεί πλέον να είναι αναμφισβήτητη όσο έως τώρα και τα καθεστώτα αυτά στηρίζονται στην απλή, ωμή, αναμφισβήτητη δύναμη. Δεν υπάρχουν χωρίς αυτή…
Από την υπόθεση μπορεί να ωφεληθεί κυρίως η Ρωσία, αφού αρχίζει μια νέα περίοδος στη διάρκειά της θεωρητικά μπορεί να φθάσουμε ακόμα και στο θαύμα: μια δημοκρατική Ρωσία που σέβεται τους πολίτες της. Μια χώρα που δεν θα οδηγούνται στη φυλακή οι αντιπολιτευόμενοι πολιτικοί, που οι αντίπαλοι του κράτους δηλαδή του καθεστώτος, δεν θα πεθαίνουν δηλητηριασμένοι από τοξικές ουσίες και ραδιενεργά στοιχεία.
Όλοι όσοι θέλουν την Ρωσία μια μεγάλη χώρα που θα λάμπει διεθνώς ως δημοκρατική χώρα με μεγάλη πολιτιστική παράδοση, ίσως μπορούν τώρα να είναι περισσότερο αισιόδοξοι. Η ανταρσία ενός αμφιλεγόμενου εναντίον ενός δικτάτορα δεν έριξε το καθεστώς, έδειξε όμως σε όλους τις αδυναμίες του.
