Ανδριολάτου: Ως μοντέλο χτυπούσα πόρτες και με απέρριπταν - Μου έλεγαν ότι είμαι κοντή και όχι «στεγνή»
Το θέμα των κιλών είναι κάτι που την δυσκολεύει όπως παραδέχεται και θεωρεί ότι κουβαλάει ακόμα κατάλοιπα μέσα της.
Μια άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη έδωσε η Κλέλια Ανδριολάτου στο περιοδικό «Grace» και μίλησε για την εικόνα της, την προσωπική της ζωή, τις απορρίψεις και τις συμβουλές των γονιών της.
Το ακούτε συχνά, αλλά η ομορφιά σας είναι για να σας χαζεύει κανείς. Παρ’ όλα αυτά, μας έχετε «επιβάλει» να δούμε όλη την Κλέλια, όχι μόνο την ομορφιά της.
Ίσως να μη θέλω να δείξω κάτι στην πραγματικότητα, ίσως να είμαι αυτό που βλέπετε. Όταν ξεκίνησα το modeling, νόμιζα ότι αυτός ήταν ο σκοπός μου. Στην πορεία της ζωής μου, όμως, κατάλαβα ότι δεν ήταν αυτός. Αυτό δεν σημαίνει ότι αν παρέμενα εκεί, θα έκανα κάτι υποδεέστερο. Θαυμάζω τα μοντέλα και τη δουλειά τους. Είναι πολύ σκληρό επάγγελμα. Ωστόσο αποφάσισα να σπουδάσω υποκριτική και να μπω σε μια δραματική σχολή γιατί ένιωθα ότι ήθελα να εμβαθύνω στα πράγματα – όχι για να το δείξω και να αποδείξω κάτι. Ήταν προσωπική μου ανάγκη να εξελιχθώ, να μάθω, να εκπαιδευτώ. Πάντα κάτι σκαρφίζομαι και πάντα κάτι θέλω να κάνω προκειμένου να εξελιχθώ.
Ο Χριστόφορος Παπακαλιάτης άφησε να εννοηθεί ότι μπορεί να υπάρξει τέταρτη σεζόν «Maestro». Ξέρετε κάτι εσείς;
Ορκίζομαι ότι δεν το γνωρίζω, αλλά εύχομαι να υλοποιηθεί η ελπίδα τέταρτης σεζόν.
Υπάρχει κάτι που σας έχουν πει οι γονείς σας το οποίο κρατάτε ως φυλαχτό;
Να είμαι ανεξάρτητη και, επίσης, αυτό που μου έλεγε πάντα ο πατέρας μου: «Το πιο σημαντικό στη ζωή είναι να είμαστε ταπεινοί». Συγκινήθηκα και μόνο που το ανέφερα.
Συγκινείστε εύκολα;
Ναι, αλλά, όσο μεγαλώνω, γίνομαι ακόμα πιο ευσυγκίνητη. Κάτι ελευθερώνεται, έρχομαι πιο κοντά στον εαυτό μου.
Από μικρή μάθατε να περνάτε από οντισιόν και casting. Πώς αντιμετωπίζατε τις απορρίψεις;
Ειδικά ως μοντέλο, είχα χτυπήσει πολλές πόρτες και μου έλεγαν ότι δεν πληρούσα τις προδιαγραφές. Μου έλεγαν ότι είμαι κοντούλα για το modeling και όχι τόσο στεγνή. Μιλάμε τώρα για πριν από δεκαπέντε χρόνια. Στο Παρίσι ήταν αλλιώς, πολύ πιο αυστηρά τα κριτήρια.
Ως μοντέλο, η απόρριψη για το σώμα σας σας δυσκόλεψε;
Έχω δυσκολευτεί με το θέμα «κιλά». Όταν είσαι πολύ μικρή και έχεις να διαπραγματευτείς τέτοιου είδους θέματα, τα κουβαλάς μέσα σου. Είναι κατάλοιπα με τα οποία παλεύω. Θεωρώ όμως ότι ο τρόπος για να τα αφήσω πίσω μου είναι να έχω δίπλα μου ανθρώπους που με κάνουν να αισθάνομαι πολύ όμορφη –όχι εμφανισιακά–, να αισθάνομαι αποδεκτή. Όσο μεγαλώνω, το καταφέρνω.
Προσωπικά, σε τι στάδιο βρίσκεστε;
Είμαι σε ένα πολύ ωραίο στάδιο. Όταν είσαι μικρός, σε γοητεύουν πιο σκοτεινές, ίσως τοξικές καταστάσεις. Πλέον είμαι σε μια φάση ζωής στην οποία αισθάνομαι πολύ όμορφα με έναν άνθρωπο που μου παρέχει ασφάλεια. Είμαι ερωτευμένη, νιώθω αγάπη και όλα αυτά τα καθαρά, πραγματικά συναισθήματα που θέλουμε να βιώνουμε και που προκύπτουν όταν ερχόμαστε κοντά στον εαυτό μας.