Αναστάσιος: Οι δύσκολες σχέσεις με Σεραφείμ και η στήριξη του Κων. Μητσοτάκη
Η κοίμηση του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Αναστάσιου ανέδειξε το σπουδαίο έργο που άφησε στην Αλβανία. Όμως, μέχρι να φτάσει στον τελικό του προορισμό τα Τίρανα προηγήθηκαν αρκετά άγνωστα επεισόδια, που και ο ίδιος επιθυμούσε να ξεχάσει… Άλλωστε για αυτό τον λόγο δεν τα είπε ποτέ δημόσια. Στόχος του ήταν να ενώνει και όχι να διαιρεί, ήταν άλλωστε για πολλούς ο «Απόστολος της ειρήνης».
Οι σχέσεις του με τις εκάστοτε ηγεσίες της Ελλαδικής Εκκλησίας χαρακτηρίζονται από δύσκολες έως τυπικές. Το γεγονός πως ο Αναστάσιος ανήκε από τα νεανικά του χρόνια στην χριστιανική αδελφότητα «Ζωή» τον κατέταξε αυτομάτως στη «μαύρη λίστα» του τότε Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ. Οι λεγόμενοι «ζωικοί» αποτελούσαν την ισχυρότερη δύναμη εκείνη την περίοδο στην ελλαδική εκκλησία και ήταν «κόκκινο πανί» για τον Σεραφείμ. Άλλωστε, από εκεί προέρχονταν και ο προκάτοχος του Ιερώνυμος Κατσώνης.
Ο Σεραφείμ, με τον κοφτό και απόλυτο τρόπο που τον διέκρινε, προσπάθησε να απομακρύνει τον Αναστάσιο από τη Διεύθυνση της Αποστολικής Διακονίας που κατείχε. Η δράση που είχε αναπτύξει και η θετική απήχηση που είχε το έργο του στο εσωτερικό της εκκλησίας ενοχλούσε τον τότε Αρχιεπίσκοπο. Οι πιέσεις ήταν ασφυκτικές με αποτέλεσμα ο Αναστάσιος να μεταβεί για δεύτερη φορά στην Αφρική, εκεί που ο χριστιανισμός μπορεί να ήταν σχεδόν μια άγνωστη λέξη, αλλά έβλεπε πως ήταν πιο επιθυμητός.
Οι σχέσεις του με τον Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο δεν άλλαξαν ιδιαίτερα. Μπορεί οι ρόλοι να ήταν τελείως διαφορετικοί, καθώς ο Αναστάσιος ήταν ήδη Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας, όμως το γεγονός πως οι δύο προερχόντουσαν από διαφορετικές οργανώσεις από την «Ζωή» ο Αναστάσιος και την «Χρυσοπηγή» ο Χριστόδουλος αντίστοιχα, έκαναν το κλίμα μεταξύ τους τυπικό. Άλλωστε, μην ξεχνάμε πως ήταν δύο πρόσωπα με πολύ υψηλά ποσοστά αποδοχής και φανατικούς υποστηρικτές στο εσωτερικό της εκκλησίας και γενικότερα στην κοινωνία.
Η στήριξη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη
Η έλευση του Αναστασίου στην Αλβανία, το καλοκαίρι το 1991, έφερε μετά από χρόνια χαμόγελα και ελπίδες στην ομογένεια. Στην Αθήνα, σε πολιτικό επίπεδο, επικρατούσε, έντονος προβληματισμός τόσο για τα γεγονότα που διαδραματιζόντουσαν, όσο και για την επιλογή του προσώπου που είχε κάνει το Φανάρι για να στείλει στα Τίρανα.
Ο τότε πρωθυπουργός, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο οποίος γνώριζε προσωπικά τον Αναστάσιο και το έργο του που έχει επιτελέσει, ήταν βέβαιος πως θα πετύχει και σε αυτή τη δύσκολη αποστολή που του είχε ανατεθεί. Πρόσωπα που μετείχαν στην τότε κυβέρνηση δεν είχαν κρύψει τις επιφυλάξεις τους για τον Αναστάσιο , λόγω κυρίως της απειρίας του απέναντι σε τόσο κρίσιμες καταστάσεις. Ωστόσο, πολύ σύντομα διαψεύστηκαν, όσοι επιχείρησαν να τον αμφισβητήσουν. Ο Αρχιεπίσκοπος Αλβανίας, μέρα με την ημέρα, κατάφερε να κάμψει ένα πολύ σκληρό καθεστώς , έχοντας ως μόνο σύμμαχο την πίστη του και το δίκαιο του έργου που έπρεπε να επιτελέσει.
