Αλτσχάιμερ: Εγκρίθηκε και δεύτερο φάρμακο - Το κόστος και οι φόβοι των επιστημόνων
Έγκριση έλαβε και η δεύτερη θεραπεία για την επιβράδυνση της εξέλιξης της νόσου του Αλτσχάιμερ, με τους ειδικούς να είναι επιφυλακτικοί.
Εγκρίθηκε από τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων των ΗΠΑ η θεραπεία της φαρμακευτικής εταιρείας Eli Lilly, για την πρώιμη νόσο Αλτσχάιμερ, καθιστώντας την τη δεύτερη θεραπεία για την επιβράδυνση της εξέλιξης της νευροεκφυλιστικής νόσου, η οποία θα είναι διαθέσιμη στους Αμερικανούς ασθενείς.
Όπως διαβάζουμε στους New York Times, το φάρμακο donanemab, που θα πωλείται με την εμπορική ονομασία Kisunla, έχει αποδειχθεί σε μελέτες ότι επιβραδύνει ελαφρώς το ρυθμό γνωστικής εξασθένισης στα πρώτα στάδια της νόσου.
Το Kisunla είναι παρόμοιο με ένα άλλο φάρμακο, το Leqembi, το οποίο εγκρίθηκε πέρυσι. Και τα δύο είναι ενδοφλέβιες εγχύσεις που επιτίθενται σε μια πρωτεΐνη που εμπλέκεται στη νόσο Αλτσχάιμερ και μπορούν να επιβραδύνουν την εξέλιξη της άνοιας κατά μερικούς μήνες. Και τα δύο πάντως εγκυμονούν παρόμοιους κινδύνους, συμπεριλαμβανομένου του οιδήματος και της αιμορραγίας στον εγκέφαλο. Το Leqembi, που παρασκευάζεται από τις Eisai και Biogen, χορηγείται κάθε δύο εβδομάδες ενώ το Kisunla χορηγείται μηνιαία.
Το Kisunla έχει μια σημαντική διαφορά: Η Lilly αναφέρει ότι οι ασθενείς μπορούν να σταματήσουν το φάρμακο αφού καθαρίσει την πρωτεΐνη, την αμυλοειδή, η οποία συσσωρεύεται σε πλάκες στον εγκέφαλο των ανθρώπων με Αλτσχάιμερ.
Το πρώτο φάρμακο αυτής της κατηγορίας που έλαβε έγκριση ήταν το Aduhelm το 2021, αλλά ο κατασκευαστής του, η Biogen, το διέκοψε πέρυσι επειδή δεν υπήρχαν επαρκή στοιχεία ότι θα μπορούσε να ωφελήσει τους ασθενείς.
Η τιμή του φαρμάκου είναι στα 695,65 δολάρια ανά φιαλίδιο, αλλά το συνολικό κόστος της θεραπείας θα εξαρτηθεί από τον αριθμό των μηνιαίων εγχύσεων που απαιτούνται για τον ασθενή. Μια 12μηνη θεραπεία που αποτελείται από 13 εγχύσεις θα κόστιζε 32.000 δολάρια, δήλωσε η εταιρεία.
Ανησυχούν οι επιστήμονες
Ορισμένοι ειδικοί για τη νόσο Αλτσχάιμερ είναι σκεπτικοί απέναντι στα αντι-αμυλοειδή φάρμακα και δήλωσαν ότι πιστεύουν πως οι κίνδυνοι υπερτερούν του οφέλους.
Σχεδόν οι μισοί από εκείνους που έλαβαν το donanemab παρέμειναν στο ίδιο γνωστικό επίπεδο ένα χρόνο μετά την έναρξη της μελέτης, σε σύγκριση με το 29% αυτών που έλαβαν το γεννόσημο φάρμακο.
Στον αντίποδα, περίπου το 1/4 αυτών που έλαβαν το donanemab παρουσίασαν πρήξιμο ή αιμορραγία στον εγκέφαλο. Ενώ οι περισσότερες περιπτώσεις ήταν ήπιες ή ασυμπτωματικές, περίπου το 2% ήταν σοβαρές και οι παρενέργειες συνδέθηκαν με τους θανάτους τριών ασθενών.
