Αλέξης Τσίπρας στο Eurojam 2024: «Σημείο καμπής οι ευρωεκλογές»

Ο Αλέξης Τσίπρας έθεσε μια σειρά από καυτά ζητήματα για την πορεία και το μέλλον της Ευρώπης, κατά την ομιλία που πραγματοποίησε το βράδυ της Τετάρτης (8/5) στο Eurojam 2024.

«Η Ευρώπη πρέπει να στηρίζει ενεργά την ειρήνη και να αντιμετωπίζει τις ανισότητες αν θέλει να είναι ισχυρή», τόνισε ο πρώυξ πρωθυπουργός ενώ ανέφερε πως απάντηση στις κρίσεις δεν είναι η αντιπολιτική και απάντηση στην άνoδο της ακροδεξιάς δεν είναι η μεταπολιτική. «Να κινητοποιήσουμε πολίτες για προοδευτικές πολιτικές που θα βελτιώνουν τη ζωή τους και να δώσουμε τη μάχη των αξιών», σημείωσε ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.

Ακολουθούν βασικά σημεία από την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα στο Eurojam 2024, το event που διοργανώνει η οργάνωση «Tu was für Europa» (Κάνε κάτι για την Ευρώπη), κάθε χρόνο, με αφορμή την Ημέρα της Ευρώπης:

-«Πιστεύω πως ειδικά φέτος, την Ημέρα της Ευρώπης, χρειαζόμαστε μια ειλικρινή συζήτηση για την Ευρώπη. Όχι μόνο επειδή βρισκόμαστε μεταξύ αλλεπάλληλων κρίσεων που έχουν αλλάξει την πολιτική πραγματικότητα αυξάνοντας τις ανισότητες, αλλά επειδή βιώνουμε δυο πολέμους στη γειτονιά μας. Και η Ευρώπη δεν παίζει κανέναν αποφασιστικό ρόλο στον τερματισμό τους».

-«Ο αγώνας για μια άλλη Ευρώπη – που θα είναι και ισχυρή και κοινωνική – πρέπει να συνεχιστεί. Όχι μόνο διότι είναι εφικτό, αλλά και διότι σήμερα είναι πιο αναγκαίο από ποτέ».

-«Στο πεδίο των δημοκρατικών θεσμών, η αντιμετώπιση της παραπληροφόρησης δεν αρκεί. Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ένα ολόκληρο δίκτυο ακροδεξιών δυνάμεων που αναπαράγουν ιδέες τόσο έξω, όσο και μέσα στα κόμματα της παραδοσιακής δεξιάς».

-«Πρέπει να δώσουμε τη μάχη των αξιών. Για ανεκτικότητα και στήριξη του πλουραλισμού. Για μια δίκαιη μεταναστευτική πολιτική, βασιζόμενη στο σεβασμό του διεθνούς δικαίου. Για το κράτος δικαίου».

-«Στην Ελλάδα, έχουμε δει τι συμβαίνει όταν το κράτος δικαίου υπονομεύεται. Στην Ελλάδα με το μεγαλύτερο σκάνδαλο υποκλοπών στην Ευρώπη ή τον θάνατο 600 προσφύγων στη θάλασσα της Πύλου, πέρυσι. Όπως και στις Βρυξέλλες με το Qatargate, ή όταν Ευρωπαίοι αξιωματούχοι κατηγορούνται για διαφθορά».

- «Πρόσφατα επισκέφθηκα στο Παρίσι μια ομάδα νέων ακτιβιστών και θυμήθηκα την εποχή που ήμουν κι εγώ ακτιβιστής στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ και τις διαμαρτυρίες στη Γένοβα και τη Φλωρεντία. Με ρώτησαν σε τι πιστεύαμε. Τους απάντησα πως πιστεύαμε ότι οι νεοφιλελεύθερες πτυχές της παγκοσμιοποίησης, καθώς και οι αμερικανικές στρατιωτικές επεμβάσεις, θα οδηγήσουν τον κόσμο σε οικονομική κρίση και ακόμη περισσότερες συγκρούσεις. Τους είπα το μήνυμά μας: "Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός και αναγκαίος”. "Μια άλλη Ευρώπη είναι εφικτή και αναγκαία". Όχι για ιδεολογικούς λόγους, αλλά επειδή μόνο έτσι θα μπορούσε να επιβιώσει η Ευρώπη σαν κάτι παραπάνω από μια κοινή αγορά και να έχει θετική συμβολή στις ζωές των πολιτών της.

»Φυσικά, εκείνα τα χρόνια οι Ευρωπαίοι ηγέτες μιλούσαν με περισσή αυτοπεποίθηση για την Ευρώπη. Θυμάμαι ότι ο Γερμανός Καγκελάριος επισκέφθηκε την Ελλάδα το 1999 δηλώνοντας πως “θέλουμε να συνενώσουμε την ευρωστία της Ελλάδας και της Γερμανίας”, πως "πληρούνται όλα τα κριτήρια που θέτει η Συνθήκη του Μάαστριχτ" και ότι "όλα έχουν γίνει όπως πρέπει".
Και το καλοκαίρι του 2007, όταν η Ελλάδα εξασφάλισε την καλύτερη αξιολόγηση από τους διεθνείς οίκους, η Καγκελάριος επισκέφθηκε την Αθήνα και εκθείαζε “το επίτευγμα της Ελλάδας για ανάπτυξη 4%”, λέγοντας ότι “αυτό είναι ένα όνειρο για τη Γερμανία”. Και, φυσικά, θυμάμαι πως οι γερμανικές εξαγωγές και επενδύσεις στην Ελλάδα και τον υπόλοιπο Ευρωπαϊκό Νότο, έσπαγαν κάθε ρεκόρ τροφοδοτώντας την άνοδο της Γερμανικής οικονομίας. Αλλά, ένα χρόνο μετά, άρχισε η οικονομική κρίση».

«Βλέπουμε πολίτες που έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στην εθνική και την Ευρωπαϊκή πολιτική»

-«Καθημερινά βλέπουμε πολίτες που έχουν χάσει την εμπιστοσύνη τους στην εθνική και την Ευρωπαϊκή πολιτική να κινούνται από την αποχή, στην αντιπολιτική, στην ακροδεξιά. Πρέπει να καταστήσουμε σαφές πως η απάντηση δεν είναι η αντιπολιτική. Ούτε η μεταπολιτική που επικεντρώνεται στο να “γίνεσαι viral”, αντί να κινητοποιείς τους πολίτες στη βάση προοδευτικών πολιτικών. Στόχος μας πρέπει να είναι να φέρουμε τους πολίτες πιο κοντά στην πολιτική και την πολιτική πιο κοντά στους πολίτες».

- «Να προχωρήσουμε άμεσα στις αλλαγές που γνωρίζουμε ότι χρειαζόμαστε σήμερα: Πρώτον, με τη δημιουργία ενός μόνιμου Ευρωπαϊκού εργαλείου για την έκδοση κοινού χρέους, για τη στήριξη δημόσιων αγαθών όπως η υγεία, η εκπαίδευση, και η έρευνα. Δεύτερον, αυξάνοντας τους ιδίους πόρους της ΕΕ, φορολογώντας αποτελεσματικά τον πλούτο. Με δεδομένο πως 10% των Ευρωπαίων κατέχουν το 67% του Ευρωπαϊκού πλούτου. Τρίτον, δεν χρειαζόμαστε, απλώς, μια ισχυρή βιομηχανική πολιτική που θα ωφελήσει τις ήδη προνομιούχες περιοχές της Ευρώπης, αλλά ένα ισχυρό χρηματοδοτικό εργαλείο για την περιφερειακή βιομηχανική πολιτική, με σκοπό να αντιμετωπιστούν και οι περιφερειακές και κοινωνικές ανισότητες».

-«Βιώνουμε δυο πολέμους στη γειτονιά μας και η Ευρώπη δεν παίζει κανέναν αποφασιστικό ρόλο στον τερματισμό τους. Δυο πόλεμοι που συνδράμουν ολοένα και περισσότερο σε ένα κλίμα ανασφάλειας, που στρώνει το έδαφος για ακροδεξιές πολιτικές και αντιευρωπαϊσμό».

-«Μια Ευρώπη που ταυτίζεται με τις Αμερικανικές προτεραιότητες ακόμη κι όταν αυτές είναι σε βάρος των δικών της συμφερόντων, είναι μια Ευρώπη χωρίς μέλλον».

-«Η Ευρώπη πρέπει να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της υποστήριξης της ειρήνης, του διεθνούς δικαίου, καθώς και της πολυμερούς διπλωματίας, σε έναν πολυπολικό κόσμο».

-«Σε οικονομικό επίπεδο, η λογική business-as-usual της Ευρώπης, πρέπει να τερματιστεί. Είναι καταστροφικό να περιμένουμε μέχρι την επόμενη κρίση για να αναπτύξουμε – μετά την κρίση - τους θεσμούς που χρειαζόμασταν πριν από αυτήν».

-«Οι ακτιβιστές στο Παρίσι με ρώτησαν, επίσης, αν είχα την ευκαιρία ως Πρωθυπουργός, να πετύχω αυτά για τα οποία αγωνίστηκα σαν ακτιβιστής. Απάντησα πως δεν κατάφερα να κάνω όλα αυτά που ονειρεύτηκα. Όμως, είμαι περήφανος που αγωνιστήκαμε για πολλά από αυτά και πετύχαμε ορισμένα, κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες. Αγωνιστήκαμε για την ειρήνη. Προσπαθήσαμε να λύσουμε το Κυπριακό και επιλύσαμε το Μακεδονικό δίνοντας νέα ώθηση στην ευρωπαϊκή προοπτική της περιοχής. Πολεμήσαμε τη λιτότητα, κατορθώνοντας να φέρουμε μια χώρα που είχε χάσει το 25% του ΑΕΠ της από την οικονομική κρίση, πίσω στην ανάπτυξη, προστατεύοντας, παράλληλα, τους ασθενέστερους. Διαχειριστήκαμε την χειρότερη προσφυγική κρίση των τελευταίων δεκαετιών με όσο πιο ανθρώπινο τρόπο μπορούσαμε, χωρίς την βίαιη πολιτική των pushbacks που μας παρότρυναν πολλοί Ευρωπαίοι να εφαρμόσουμε. Και κάναμε σημαντικές τομές στα ανθρώπινα δικαιώματα. Όμως, τους είπα πως δεν πετύχαμε να φτιάξουμε ούτε μια άλλη Ευρώπη ούτε μια άλλη Ελλάδα. Γι’ αυτό πρέπει να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε. Γιατί αυτός είναι κοινός αγώνας. Όχι μόνο για κυβερνήσεις. Αλλά και για τους πολίτες και τους λαούς της Ευρώπης».

-«Οι επόμενες Ευρωπαϊκές εκλογές αποτελούν σημείο καμπής. Είτε θα μας πάνε μπροστά, αν ενισχυθούν οι προοδευτικές δυνάμεις. Ή θα μας πάνε πίσω. Ο αγώνας για μια άλλη Ευρώπη – που θα είναι και ισχυρή και κοινωνική – πρέπει να συνεχιστεί. Όχι μόνο διότι είναι εφικτό, αλλά και διότι σήμερα είναι πιο αναγκαίο από ποτέ».