Αλέξη Χαρίτση καλωσόρισες στο Λουξεμβούργο

Ωραία ήταν η συζήτηση στη Βουλή για την αμυντική πολιτική της χώρας. Και πολύωρη.  Όλη την παρακολούθησα με μεγάλη προσοχή. Ακόμα και τον Φάμελλο που δυστυχώς τον βαριέμαι στα πρώτα τρία λεπτά κάθε ομιλίας του.

Και την Κωνσταντοπούλου άκουσα που ξεκίνησε με Τέμπη εννοείται και μετά ρωτούσε με ποιο δικαίωμα πήγε ο Μητσοτάκης στο Ισραήλ και συναντήθηκε με τον Νετανιάχου. Και με προσοχή βέβαια άκουσα τα σχετικά αποσπάσματα από την... διακήρυξη της Πλεύσης Ελευθερίας. 

Tα γράφω γιατί μπορεί να θέλει να τα δει ο Μητσοτάκης αφού και χθες όπως θα δείτε στη φωτογραφία δεν έμεινε να ακούσει την Κωνσταντοπούλου. Κάπως με μπέρδεψε όμως μετά διότι στη δευτερολογία του αφιέρωσε, άλλο πάλι και αυτό, πολλές κουβέντες για την Πρόεδρο της Πλεύσης Ελευθερίας.  

Δε με νοιάζει προσωπικά η πολιτική στρατηγική του Μητσοτάκη και επιστρέφω στα της συζήτησης που θα έλεγα ότι ήταν «ό,τι να' ναι» εκ μέρους της αντιπολίτευση. Εξαιρώ απολύτως συνειδητά τον Ανδρουλάκη που έμεινε εντός θέματος. 

Έχουμε νικητή όμως και αυτός είναι ο Χαρίτσης της Νέας Αριστεράς. Τον οποίο και καλωσορίζω στο Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου. «Το δίλημμα κανόνια ή βούτυρο είναι πιο επίκαιρο από ποτέ, αυτό που απαιτείται είναι η συγκρότηση ενός λαϊκού μετώπου απέναντι στη δεξιά και την ακροδεξιά, οφείλουμε να εμποδίσουμε τον Πρωθυπουργό από το να κλέψει πόρους από το κοινωνικό κράτος και να τα δώσει στις εξοπλιστικές δαπάνες».

Δεν μπορώ να γνωρίζω σε ποιο γεωγραφικό μήκος και πλάτος νομίζει ότι ζει ο Χαρίτσης αλλά κάπως περίεργα μας τα λέει. Διαβάστε, παρακαλώ, τι αναφέρει η ιδρυτική διακήρυξη του κόμματός του ανάμεσα στα πολλά που θέλει να κάνει η Νέα Αριστερά όταν και εφόσον έρθει στα «πράγματα»:

«Προφανώς, υποστηρίζουμε την ενίσχυση της εθνικής άμυνας, αλλά αυτό προϋποθέτει σχέδιο και λογοδοσία. Η Ελλάδα οφείλει να χαράξει μια σαφή και αυτόνομη στρατηγική για την απόλυτη προστασία της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της».