24 ώρες του Le Mans 1953: Δύο μεθυσμένοι Βρετανοί κέρδισαν τον αγώνα
Οι νικητές του αγώνα του 1953 Duncan Hamilton και Tony Rolt ήταν σε μία (ή καλύτερα πολλές) pub όλη τη νύχτα πριν τον αγώνα
H 24ωρη διοργάνωση του Le Mans, το 1953, ήταν ιστορικά σημαντική για πολλούς λόγους. Ο κυριότερος ήταν πως η νικήτρια ομάδα της Jaguar χρησιμοποίησε για πρώτη φορά δισκόφρενα σχεδιασμένα από την Dunlop. Αυτό το πλεονέκτημα επιβράδυνσης επέτρεψε στην C-Type να έχει μία υψηλή ωριαία ταχύτητα (160 χλμ/ώρα περίπου) για πρώτη φορά στην ιστορία του αγώνα.
Όπως συμβαίνει σε όλους τους αγώνες, υπάρχουν και άλλες ιστορίες πολύ πιο ιδιαίτερες, από τα στατιστικά και τη μηχανική. Εδώ όπως αποκαλύπτει στην βιογραφία του ο Duncan Hamilton (ένας από τους δύο οδηγούς νικητές του αγώνα) αυτός και ο Tony Rolt ήταν μεθυσμένοι όταν μπήκαν στο αυτοκίνητο.
Η ιστορία ξεκίνησε από τις δοκιμές
Την προηγούμενη του αγώνα όλοι έκαναν δοκιμές για το τελευταίο set up. Ο Stirling Moss, βρήκε τη C-Type του να είναι λίγο αδύναμη στην ευθεία Mulsanne και συζήτησε με τους μηχανικούς. Εκείνοι άλλαξαν κάποιες ρυθμίσεις στο διαφορικό της Jag με το νούμερο 18 και περίμεναν να ολοκληρωθεί η προσπάθεια για να δουν το αποτέλεσμα. Το αυτοκίνητο με το νούμερο 18 ήταν των Hamilton και Rolt και οι κανόνες δεν επέτρεπαν στις ομάδες να δοκιμάζουν πολλά αυτοκίνητα για τους ίδιους οδηγούς. Έτσι η Jag των Hamilton και Rolt αποκλείστηκε από τον αγώνα, με άμεση ισχύ της ποινής.
Οι Hamilton και Rolt ήταν απαρηγόρητοι και βάλθηκαν να πνίξουν τη λύπη τους στο… ποτό. Το ζευγάρι είχε εγκαταλείψει τον αγώνα το 1952, και μόλις είδαν τις πιθανότητες του 1953 να διαλύοντα, έτσι ήπιαν και ήπιαν όλη τη νύχτα μέχρι να ανατείλει ξανά η ημέρα .
Αυτό που δεν ήξεραν, ωστόσο, ήταν ότι η ομάδα της Jaguar είχε επιτύχει την αλλαγή της απόφασης και μπορούσαν να αγωνιστούν. Δυστυχώς και οι δύο οδηγοί της ήταν χάλια, χωρίς να έχουν κοιμηθεί. Ακολουθεί ένα απόσπασμα από την αυτοβιογραφία του Hamilton για το γεγονός:
"Καθόμασταν σε μία pub και νιώθαμε άρρωστοι, άθλιοι και απογοητευμένοι, όταν μία MkVII Jaguar σταμάτησε στο δρόμο και βγήκε έξω ο William Lyons (ιδιοκτήτης της Jaguar. Είχε πληρώσει πρόστιμο 25.000 FF και μπορούσαμε να συμμετέχουμε στον αγώνα. Σε έξι ώρες θα δινόταν η εκκίνηση. Κανένας από εμάς δεν είχε κοιμηθεί και 24 ώρες αγώνα ήταν μπροστά μας. Παραγγείλαμε μία μεγάλη ποσότητα σκέτο μαύρο καφέ."
Με τον αγώνα να ξεκινήσει στις 4 μ.μ., οι δύο είχαν λίγο χρόνο για να προετοιμαστούν. Στις 2 το μεσημέρι ένιωθαν σαν να είχαν γλυτώσει τον θάνατο και αποφάσισαν ότι ο καλύτερος τρόπος δράσης ήταν να παραγγείλουν έναν διπλό κονιάκ για να πολεμήσουν τη φωτιά με φωτιά. Ξεκινώντας τον αγώνα από τις τελευταίες θέσεις, ο Rolt έφτασε στην έβδομη θέση, ξεπερνώντας τους πάντες με τη βοήθεια και την υπεροχή που του έδιναν τα δισκόφρενα. Καθώς ο ήλιος έδυσε την πρώτη μέρα, η Jag με το νούμερο 18 ήταν πρώτη.
Ο Hamilton αρνήθηκε τις προσφορές για καφέ από την ομάδα κατά τη διάρκεια των pit stop, αντ 'αυτού συνέχισε να πίνει κονιάκ όταν έμπαινε για καύσιμα. Για μεγάλο μέρος του αγώνα ήταν σίγουρος ότι χρησιμοποιούσε αυτό το κονιάκ ως αναλγητικό, αφού είχε χτυπήσει ένα πουλί 209 χλμ/ώρα, σπάζοντας το παρμπρίζ, τα γυαλιά του και τη μύτη του στο ατύχημα.
Καθ' όλη τη διάρκεια της νύχτας, η Jag πάλεψε για την πρώτη θέση με μια πολύ πιο γρήγορη (αλλά με σύστημα φρένων με "ταμπούρα" ) Ferrari. Το πρωί, η Ferrari εγκατέλειψε. Για τη συνέχεια, ήταν απλά θέμα να μείνει η C-Type πρώτη μέχρι το απόγευμα. Κάτι που έγινε πραγματικότητα.
Πρακτικά στα πρόθυρα της κατάρρευσης από τις προηγούμενες 48 ώρες, οι Hamilton και Rolt βγήκαν και γιόρτασαν τη νίκη τους στον αγώνα με τον ίδιο σχεδόν τρόπο που είχαν πνίξει τις λύπες τους το προηγούμενο βράδυ. Ήταν μια νίκη, που κράτησε λίγο παραπάνω.
Εδώ να σας πούμε ότι το αφεντικό της ομάδας της Jaguar, Lofty England, και ο Tony Rolt ισχυρίζονται ότι κανένας οδηγός δεν ήταν μεθυσμένος κατά τη διάρκεια του αγώνα. Ωστόσο, ο Hamilton στην αυτοβιογραφία του περιγράφει μια διαφορετική ιστορία. Δείτε πως περιέγραψαν τα Αγγλικά επίκαιρα τον αγώνα.