Guardian: Η κλιματική κρίση κοστίζει 16 εκατομμύρια δολάρια την ώρα σε ακραίες καιρικές ζημιές
Η ζημιά που προκλήθηκε από την κλιματική κρίση λόγω των ακραίων καιρικών φαινομένων κοστίζει 16 εκατομμύρια δολάρια την ώρα τα τελευταία 20 χρόνια, σύμφωνα με μια νέα εκτίμηση.
Οι καταιγίδες, οι πλημμύρες, οι καύσωνες και οι ξηρασίες έχουν αφαιρέσει πολλές ζωές και έχουν καταστρέψει εκτεταμένες περιουσίες τις τελευταίες δεκαετίες, με την παγκόσμια θέρμανση να κάνει τα γεγονότα πιο συχνά και πιο έντονα. Η μελέτη είναι η πρώτη που υπολογίζει ένα συνολικό αριθμό για το αυξημένο κόστος που αποδίδεται άμεσα στην παγκόσμια θέρμανση που προκαλείται από τον άνθρωπο.
Το κόστος και οι παράγοντες που το δημιουργούν
Βρήκε μέσο κόστος 140 δισεκατομμυρίων δολαρίων (£115 δις) ετησίως από το 2000 έως το 2019, αν και ο αριθμός ποικίλλει σημαντικά από έτος σε έτος. Τα τελευταία στοιχεία δείχνουν κόστος 280 δισεκατομμυρίων δολαρίων το 2022. Οι ερευνητές είπαν ότι η έλλειψη δεδομένων, ιδιαίτερα σε χώρες χαμηλού εισοδήματος, σήμαινε ότι τα στοιχεία ήταν πιθανό να υποτιμηθούν σοβαρά. Δεν συμπεριλήφθηκαν επίσης πρόσθετες κλιματικές δαπάνες, όπως η μείωση της απόδοσης των καλλιεργειών και η άνοδος της στάθμης της θάλασσας.
Οι ερευνητές παρήγαγαν τις εκτιμήσεις συνδυάζοντας δεδομένα για το πόσο η παγκόσμια θέρμανση επιδείνωσε τα ακραία καιρικά φαινόμενα με οικονομικά δεδομένα για τις απώλειες. Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι ο αριθμός των ανθρώπων που επλήγησαν από ακραία καιρικά φαινόμενα λόγω της κλιματικής κρίσης ήταν 1,2 δισεκατομμύρια σε διάστημα δύο δεκαετιών.
Τα δύο τρίτα του κόστους των ζημιών οφείλονταν σε χαμένες ζωές, ενώ το ένα τρίτο οφείλεται σε καταστροφή περιουσιακών στοιχείων και άλλων περιουσιακών στοιχείων. Οι καταιγίδες, όπως ο τυφώνας Harvey και ο κυκλώνας Nargis, ευθύνονται για τα δύο τρίτα του κλιματικού κόστους, με το 16% από τους καύσωνες και το 10% από τις πλημμύρες και τις ξηρασίες.
Οι ερευνητές είπαν ότι οι μέθοδοί τους θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τον υπολογισμό της χρηματοδότησης που απαιτείται για ένα ταμείο ζημιών που ιδρύθηκε στη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα το 2022, το οποίο προορίζεται να πληρώσει για την ανάκαμψη από ακραίες καιρικές καταστροφές σε φτωχότερες χώρες. Θα μπορούσε επίσης να καθορίσει γρήγορα το ειδικό κλιματικό κόστος μεμονωμένων καταστροφών, επιτρέποντας την ταχύτερη παράδοση των κεφαλαίων.
Οι μεγάλοι αριθμοί και η υποτίμηση της κατάστασης
«Ο τίτλος είναι 140 δισεκατομμύρια δολάρια το χρόνο και, πρώτα απ ‘όλα, αυτός είναι ήδη ένας μεγάλος αριθμός», δήλωσε ο καθηγητής Ilan Noy, στο Πανεπιστήμιο Victoria του Wellington στη Νέα Ζηλανδία, ο οποίος πραγματοποίησε τη μελέτη με τη συνάδελφο Rebecca Newman. «Δεύτερον, όταν το συγκρίνετε με την τυπική ποσοτικοποίηση του κόστους της κλιματικής αλλαγής [χρησιμοποιώντας μοντέλα υπολογιστών], φαίνεται ότι αυτές οι ποσοτικοποιήσεις υποτιμούν τον αντίκτυπο της κλιματικής αλλαγής».
Ο Νόι είπε ότι υπήρξαν πολλά ακραία καιρικά φαινόμενα για τα οποία δεν υπήρχαν στοιχεία για τον αριθμό των ανθρώπων που σκοτώθηκαν ή τις οικονομικές ζημιές: «Αυτό δείχνει ότι ο τίτλος μας στα 140 δισεκατομμύρια δολάρια είναι μια σημαντική υποτίμηση». Για παράδειγμα, είπε, τα δεδομένα θανάτου λόγω καύσωνα ήταν διαθέσιμα μόνο στην Ευρώπη. «Δεν έχουμε ιδέα πόσοι άνθρωποι πέθαναν από τα κύματα καύσωνα σε όλη την υποσαχάρια Αφρική».
Υπήρξε επταπλάσια αύξηση στις αναφερόμενες απώλειες από ακραίες καιρικές καταστροφές από τη δεκαετία του 1970, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Μετεωρολογικό Οργανισμό. Ωστόσο, ο διαχωρισμός της επίδρασης της παγκόσμιας θέρμανσης από την αύξηση του πληθυσμού, την αστική μετανάστευση και την καλύτερη αναφορά των καταστροφών είναι δύσκολος.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature Communications, υιοθέτησε μια διαφορετική προσέγγιση με βάση το πώς η κλιματική αλλαγή είχε επιδεινώσει τα ακραία καιρικά φαινόμενα. Εκατοντάδες μελέτες «απόδοσης» έχουν γίνει, υπολογίζοντας πόσο συχνότερη η παγκόσμια θέρμανση προκαλεί ακραία καιρικά φαινόμενα. Αυτό επιτρέπει την εκτίμηση του κλάσματος των ζημιών που προκύπτουν από τη θέρμανση που προκαλείται από τον άνθρωπο.
Οι ερευνητές εφάρμοσαν αυτά τα κλάσματα στις ζημιές που καταγράφηκαν στη Διεθνή βάση δεδομένων καταστροφών, η οποία συγκεντρώνει διαθέσιμα δεδομένα για όλες τις καταστροφές στις οποίες 10 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους ή 100 επλήγησαν ή η χώρα κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης ή ζήτησε διεθνή βοήθεια.
Η κεντρική εκτίμηση ήταν ένα μέσο κλιματικό κόστος 140 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως, με εύρος από 60 έως 230 δισεκατομμύρια δολάρια. Αυτές οι εκτιμήσεις είναι πολύ υψηλότερες από εκείνες από μοντέλα υπολογιστών, τα οποία βασίζονται στις αλλαγές στη μέση παγκόσμια θερμοκρασία και όχι στις ακραίες θερμοκρασίες που παρατηρούνται όλο και περισσότερο στον κόσμο.
Τα χρόνια με το υψηλότερο συνολικό κόστος για το κλίμα ήταν το 2003, όταν ένας καύσωνας έπληξε την Ευρώπη. 2008, όταν ο κυκλώνας Nargis έπληξε τη Μιανμάρ. και το 2010, όταν η ξηρασία έπληξε τη Σομαλία και ένας καύσωνας έπληξε τη Ρωσία. Οι ζημιές σε περιουσίες ήταν υψηλότερες το 2005 και το 2017 όταν οι τυφώνες έπληξαν τις ΗΠΑ, όπου η αξία των ακινήτων είναι υψηλή.
Πηγή: Guardian
